çukurova üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü işletme anabilim dalı ...

yapma sorumluluğu ile ilgili maddeler olması kredi kurumlarının bağlı oldukları
holdinglerle grup ilişkilerini göstermesi ve daha net bir mali tablo ortaya koyması
açısından faydalıdır. Böylece kredi kurumunun sadece Almanya içinde değil, Almanya
dışında da ortak olduğu kredi kurumlarının mali tabloları incelenip denetlenmektedir.
Kanun‘da dikkati çeken bir diğer nokta, Avrupa Birliği ile bankacılık ilişkilerine
oldukça geniş yer ayrılmış olması ve yüksek bağımsız federal bir makam olarak
kurulmuş olan Büro‘nun gerektiğinde Avrupa Birliği Komisyonu kararlarına uyması ve
söz konusu kuruma raporlama yapmasıdır. Bu durum bağımsızlığı etkileyebilecek bir
etken olarak değil, aksine Almanya‘nın üyesi bulunduğu Avrupa Birliği normlarına
uyma çabalarını göstermesi bakımından önemlidir (Facer, 1997: 21).
İngiltere örneğinde de Almanya örneğinde olduğu gibi bankacılık sistemini denetleyen
bağımsız özerk bir denetleme kurulu mevcuttur. Almanya‘dan farklı olarak İngiltere‘de
FSA sadece bankacılık sektörünü değil, tüm mali sistemi gözetleyip denetlemektedir.
Almanya‘da Büro‘nun Bundesbank ile koordinasyon ilişkisi önem kazanırken,
İngiltere‘de FSA görevini yürütürken Merkez Bankası haricinde Hazine ile de ilişki
içerisinde bulunmaktadır. Her iki ülkede Avrupa Birliği üyesi olmaları nedeni ile
Avrupa Komisyonu Bankacılık Direktifleri‘ne uymaktadırlar. En eski ve gelişmiş
finansal sisteme sahip ülkelerden biri olan İngiltere‘de Merkez Bankası‘nın asli
görevine dönmesinin ve özerk bir bankacılık denetleme kurulunun oluşturulabilmesinin
ancak 1998 yılında gerçekleştirilmiş olması gözden kaçırılmaması gereken bir diğer
husustur. Kore ve Avustralya örneklerinde de İngiltere‘deki gibi tek bir bağımsız özerk
kurumun tüm mali sistemi denetleyip gözetleme yetkisini elinde bulundurmasının daha
etkin sonuçlar doğuracağı düşüncesi hakim olmuştur (OECD, 1999: 2).
İncelenen örneklerden de anlaşılacağı üzere bankacılık gözetim ve denetimi konusu
son yıllarda dünyanın pek çok ülkesinin gündeminin ilk sırasına yerleşmiştir. Her
ülkede, özü aynı olmakla birlikte, farklı uygulamalar söz konusu olabilmektedir.
Hemen her ülkede karşılaşılan ortak özellik Hazine ve/veya Merkez Bankası‘ndan ayrı
bir kurumun mevcudiyetine duyulan ihtiyacın ön plana çıkması olmuştur. Ancak, gene
hemen hepsinde ortak olarak görülen, merkez bankası başkanları ve hazine
müsteşarlarının denetim otoritesinin ya asli ya da neredeyse eş yetkili üyeleri
olmalarıdır. Bu da merkez bankaları ve hükümet otoritelerinin sistemin ayrılmaz
unsurları olduğunun tescilidir. Belki de bu nedenle son yıllardaki gelişmeleri merkez
138