Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

ağır ağır:⌠363⌡/1.Yavaş yavaş./ “Adamı ittiğim gibi sokağa fırladım. Ağır ağır arsaya yürüdüm.”
(EÖ-P/S)., “Ama ‘Merdiven’ yarın da düşmeyecektir dillerden:ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden Eteklerinde güneş
rengi bir yığın yaprak ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak.” (AO-NSBE)., Altı at ağır ağır ilerliyordu. (AS-YA).,
“Ağır ağır gidiyordu.” (RHK-MH)., “Bana ağır ağır yaklaştın.” (OP-YH)., “Boğazın ortasından ağır ağır geçer ve uzaktan
geçtiğinden ondan da ancak hafif bir pervane ve köpüklenen su sesleri duyulurdu.” (AŞH-BM)., “Aynı kişiler onu da aynı
şekilde seyrettiler... Ağır ağır dönüyordu ipin ucunda.” (NB-DÜF)., “Basamakları ağır ağır indi.” (PC-K)., “Ama kızdı da...
Ağır ağır konuştu:Bilmem ki, nasıl olur?” (AA-YÖT)., “Ağır ağır doğruluyorum yerimden.” (EB-BG)., “Büyük kapının
arkasında, boğuk bir hırıltı ile anahtar döndü, sürgü çekildi, kanat titredi ve kapı masallardaki mağara kapıları gibi, ağır
ağır açıldı.” (PS-SK)., “Ala gözleri süzülüverdi. Ağır ağır ayağa kalktı.” (YK-OD)., “Bir müddet genç kadının yüzüne
baktıktan sonra ağır ağır devam etti:Bunun böyle olması korkunç bir şey...” (SA-İÇ). “Sevinçlerle acılar arasında, ağır ağır
çıktı ortaya, zamanın içine yayıldı. (NM-TÖ2)., “Yemeğini ağır ağır yeyip bitiriyor Andronikos.” (BK-USBGA). ; /2.
Yaklaşık olarak./ “Ø”.
1. ⌠363⌡→ yürü- [57], çık- (-i, -e, -den) [18], ilerle- [17], git- [14], yaklaş- [13], geç- [12],
dön- [11], gel- [11], kalk- [10], in- (-i, -e, -den) [9], dolaş- [8], konuş- [8], uzaklaş- [6], yüksel-
[6], açıl- (kapı vb.) [5], sallan- [5], doğrul- [4], oku- [4], ak- [3], iç- [3], kay- [3], tara- [3], tırman-
(merdiven vb.) [3], ye- [3], aydınlan- [2], belir- [2], çevir- [2], çiğne- (lokma) [2], çöz- [2],
gerçekleş- [2], gezin- [2], gir- [2], kapan- [2], kımılda- [2], mırıldan- [2], sol- [2], sön- [2], sür-
[2], yudumla- [2], açıl- (lamba fitili), açıl- (motor), açıl- (sis), alış-, anlat-, ayrıl-, bak-, bit-
(soy) {tükenmek}, boşal-, büyü-, çek- {taşımak}, çekil-, çök- {yaşlanmak}, çözül- (düğüm),
dağıl- (gülümseme), değiş-, dikel- {ayağa kalkmak}, döndür-, düşün-, endişelen-, eri- {yok
olmak}, geç- (zaman), geliş-, gerile-, giy-, gömül-, içil-, işle-, kaldır-, kapa- (kapı, perde vb.),
kımıldan-, kıpırdan-, kıvrıl-, kurulan-, oluş-, öden-, öl-, salın-, saplan-, sar-, sıvazla-, soğu-
(hava), sokul-, soy-, soyun-, sürükle-, sürüklen-, temizle-, topla-, tuşla-, uzat-, yalan-, yanaş-,
yatış-, yerleş-, yırt-, yollan- {yola çıkmak}. ║ ayağa kalk- [3], devam et- [3], hareket et- [3],
(ağzına) götür- [2], (başını) salla- [2], cevap ver- [2], (kar vb.) yağ- [2], yok ol- [2], (başını)
çevir-, (başını) kaldır-, demir al-, (elbise) çıkar-, geri çek-, (geriye) dön-, (güneş) bat-,
(havaya) kalk-, saç tara-, (kendini) hazırla-, (kulakları) uğulda-, ortaya çık-, sigara yak-,
(soluğunu) topla-, terk et-, tespih çek-, (yerini) al-, (yerine) geç-, yol al-, yola düş-, yoldan
çık-. ║ söküp çıkar-, yeyip bitir-.
yaklaşmak.
2.⌠-⌡→ Ø
⇒ ağır ağır yürümek, ağır ağır (-i, -e, -den) çıkmak, ağır ağır ilerlemek, ağır ağır
ağırca:⌠5⌡/3. Oldukça ağır, {yavaş bir} biçimde./ “Kafası çalışıyor mutlaka, ama biraz ağırca
çalışıyor.” (PK-BCR)., “Sonunda durur ağırca...” (VT-BÖKDYO)., “Nevin ağırca yaklaşır, deminki biçimde çöker usulca
adamın dizleri dibine...” (VT-BÖKDYO).
61