Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

veril-, medet um-, neden ol-, ortaya koy, öne geç-, önem kazan-, önüne geç-, patlak ver-,
saygısızlık et-, soğukkanlılığını yitir-, söz aç-, söze gir-, şahit ol-, …e sebep ol-, şikâyet et-,
tamir gör-, tenkit et-, tenkit et-, top koştur-, uç ver-, üstüne al-, üzerinde dur-, yenik düş-, yol
aç-, yolla yap-, ║ çıkıp git-, dalıp git-, debelenip dur-, derleyip topla-, esneyip uyukla-, ışıyıp
sön-, saplanıp kal-, yalayıp geç-, yükselip alçal-.
⇒ zaman zaman olmak, zaman zaman düşünmek.
zangır zangır:⌠42⌡/Aşırı bir biçimde titreyerek, zıngır zıngır./ “Sanki biri arkasına geçmiş
kadının, sesi öyle titresin diye omuzlarından zangır zangır sarsıyor.” (HT-KSA)., “Öyle ki, bu haykırışları güm güm
yankılanan yumruk sesleriyle birlikte ben ta iliklerimde hissediyor, hissettikçe de hiç Kıpırdamadığım halde, dövülen bir kapı
gibi zangır zangır sarsılıyordum.” (HAT-KHK)., “Geçen arabalar kimi şimşek çakıntısı gibi ışığa boğuyordu kim; de zangır
zangır titretiyordu camları.” (Sİ-İGÇÖ2)., “Softalara kızan Fethi, gömleğinden üç düğme çözüp elindeki para dolu tefle
Orso'nun mekânına doğru kaldırım taşlarını çatlatırcasına zangır zangır yürüdü.” (MK-AR).
→ sars- [2], titret- [2], gül-, sarsıl-, yürü-.
⇒ zangır zangır titremek, zangır zangır sarsmak.
zararına: Ø
zarfında: Ø--
zarifane:⌠1⌡/Zarifçe./ “Müdür Efendi fazla gülenleri "kalpatanla dişlerinizi sökerim ha!" diye zarifane
tehdit edermiş.” (RNG-ÇK).
→ tehdit et-.
zarifçe:⌠5⌡/Zarife yakışır biçimde, hoşça, güzelce, zarifane./ “Mutasarrıfın evinde gece daha
kibarca, daha zarifçe geçmisti.” (RHK-MH)., “Gıli Gıli Salih bir yandan Tilki Orhan'la eski günlerden konuşup gülüşürken,
bir yandan da Şavrole'nin kanatlarını okşuyor, elini çıtaların kenarında zarifçe gezdiriyordu.” (MK-AR)., “Gelinliğin
üzerinden tül duvağı kaldırıp manitayı alnından zarifçe öpünüz.” (MK-AR).
→ geç- (gece), gezdir-, tut-, uzat- (bacak). ║ (elini) öp-.
zari zari:⌠3⌡/{1. İnleyerek., 2. Hüngür hüngür.}/ “Selma Hanım, hem dinliyor, hem zari zari
ağlıyordu.” (YKK-A).
→ ağla- [3].
⇒ zari zari ağlamak.
zar zor:⌠37⌡/Güçlükle./ “Almancayla çat pat anlatarak, zar zor da olsa evi buldum.” (AÜ-SG). “Ama
zar zor bitirecekti tabağındakini.” (ÇA-BAG)., “Başı önüne eğik, zar zor gidiyordu.” (AS-YA)., “Yarı karanlıkta, gölgenin
içinde olduğu için ilerleyen teknede onu zar zor seçiyordum, ama karanlığın ve incecik sisin içinden, benim gibi giyindiğini
görebilmiştim.” (OP-KK)., “Babamdan kalan emekli aylığı ve benim aldığım maaşla zar zor geçiniyorduk.” (AÜ-SG).,
“Bitişik çadırlardan gelen horlamaları, osuruk seslerini dinleyerek zar zor sabahı etti.” (BŞ-DKO)., “Bu Zeynel Bey öyle
kalın kafalı biriymiş ki, ilkokulu bile zarzor bitirebilmiş.” (AN-ŞÇH)., “Kimisi çoluk çocuğa karışmış, kimisi üniversiteyi
bitirip, zar zor bir bankaya kapağı atmış, kimisi de sekreterlikle, tezgâhtarlıkla yetinmişti.” (DK-Z).
490