Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

(AÜ-SG)., “Öyle ki, İzmir'e vardığım gün sahilin herhangi bir noktasına yüzükoyun düşeceğim.” (YKK-Y)., “Ayşe sallandı,
kestirme sırıklarını tutabilmek için ellerini uzattı, tutamadı, yüzükoyun çamurlara yuvarlandı.” (CD-Oİ).
→ yat- [20], uzan- [11], kapan- [10], kapaklan- [6], düş- [5], dön- [2], seril- [2], yatır- [2],
yuvarlan- [2], çevir-, devril-, dil-, ser-, yatırıl-.
⇒ yüzükoyun yatmak (veya uzanmak)
yüzünden: Ø--
yüzüstü:⌠24⌡/1. Yüzü yere gelecek biçimde./ “Hemen her gün sessiz sedasız kumar oynar,
kaybedince eve gelip yüzüstü yatar, kazanınca çarşıyı dükkân dükkân dolaşıp herkese ve her şeye gülümser” (HAT-KHK).,
“Hüsrev Bey kordonu biraz daha sıktıktan sonra bıraktı, Rosemary yüzüstü yere yıkıldı.” (AA-YÖT)., “Sonra yüzüstü
dönüyor, gevşek.” (AA-RÜ)., “Yere dayamaya çalıştığı eli çamurda kaydı, yüzüstü çamurların içine devrildi.” (AA-YÖT).,
“Fakat Ali Rıza Bey, birdenbire ayağı bir yere takılmış gibi yüzüstü yere kapandı, bastonu elinden iki adım öteye fırladı.”
(RNG-YD). ; /2. Başlanmış fakat tamamlanmamış bir durumda, {yarıda}./ “İşleri yüzüstü koydum
geldim.” (FB-ID)., “Bu kördüğüm Denizin üstü yalım Kodu yüzüstü gitti Yalnız başıma kaldım.” (OR-BCİ).
1.⌠22⌡→ yat- [3], yıkıl- [3], dön- [2], düş- [2], yuvarlan- [2], devril-, gel-, git-
{düşmek}, yapış- (duvara). ║ yere kapan- [4], kendini at-.
2.⌠2⌡→ koy-. ║ kodu gitti.
→ yüsüstü bırakmak, yüzüstü kalmak.
⇒ yüzüstü yere kapanmak.
yüzyıllarca:⌠5⌡/Yüzlerce yıl, asırlarca./ “Yüzyıllarca birlikte çaldık, oynadık, yedik, içtik, ağladık,
güldük.” (TÖ-ŞÇT)., “Yıllarca, yüzyıllarca onun kanını emdik ve onu bir posa halinde katı toprak üstüne attıktan sonra,
şimdi de gelip ondan tiksinmek hakkını kendinde buluyorsun.” (YKK-Y)., “Alın beni, bırakın o vadiye Belki yüzyıllarca
yaşarım.” (CK-BŞ).
→ ağla- (birlikte), çal- (birlikte), gül- (birlikte), iç- (birlikte), oyna- (birlikte), tanı-*,
uğraş-, yaşa-, ye- (birlikte). ║ kanını em-.
yüz yüze:⌠11⌡/Karşı karşıya, yüzlemece, vicahen./ “Ne zaman bir sofrada yanyana gelsek; ne
zaman bir odada yüz yüze dursak..” (ÜA-TÖ)., “Onunla el ele tutuşmamıştım, onunla yüz yüze konuşmamıştım, onunla
karşı karşıya bile gelmemiştim.” (TÖ-E). “Çarpıştığı, takip ettiği hiçbir insanla yüz yüze çarpışmamış her zaman arkadan
vurmuştu.” (YK-İM1)., “Erken yatanlarla geç yatanlar hep aynı uykuda buluşmuşlar beraber olmuşlar Çoğu yüz yüze
yatmış, birbirlerinin nefesleriyle yaşıyorlar…” (İB-E).
yaşamak.
→ dur- [2], konuş-* [2], bırak-, çarpış-, dön-, oynaş-, solu-, sök-*, yat-.
→ yüz yüze bakmak, yüz yüze gelmek, yüz yüze getirmek, yüz yüze kalmak, yüz yüze
⇒ yüz yüze konuşmak.
486