Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

yerleştir-, yut-, yutkun-, yüksel-. ║ ayağa kalk- [6], cevap ver- [4], akşam ol- [2], başını kaldır-
[2], elini kaldır- [2], yere bırak- [2], (alacakaranlığa) karış-, başını eğ-, başını indir-, başını
omzuna yasla-, başını salla-, belirginleş-, bileğini kavra-, devam et-, diz çök-, (dudağını)
oynat-, elini alnına koy-, elini sık-, (gözlerini) kaldır-, (gözlerini) kapat-, içeri kay-, içine sin-,
(kapı) tıkırda-, karşılık ver-, kendini bırak-, (örtüyü) kaldır-, rica et-, söze karış-, tekrar et-,
terk et-, yere düş-, yere yıkıl-, yola çık-.║ eğilip kalkar, döner yürür, döndü gitti, çıkar gider.
⇒ yavaşça demek, yavaşça sormak, yavaşça kalmak.
yavaşçacık:⌠7⌡/Çok yavaş, usulcacık./ “Çalınca yavaşçacık açıveririm kapıyı.” (NE-GT)..
“Yavaşçacık omzuna dokundum.” (NH-YM)., “Ya bozulduysa? Yavaşçacık yerden kalktım.” (AN-AZDE)., “Yavaşçacık
okşadı saçları, sonunda kıpırtısız kaldı eli saçlarında kardeşinin.” (F-BS).
→ aç- (kapı), dokun-, indir-, kalk-, koy-, okşa-, yürü-.
yavaş yavaş:⌠680⌡/1. Yavaş bir biçimde, ağır ağır, aheste aheste, aheste beste./ “Adnan
Beyle Nihad beyi derenin kenarında arkadan görüyordu; Nihalle Mile de Courton uzakta yavaş yavaş yürüyorlardı. (HZU-
AM)., “Bir bardak su? İstemedim: üzgün ve duygulu bir yetkili gibi yavaş yavaş bahçeden çıktım. (OA-KB)., “Bir süre gözü
havada düşünür, sonra kararını verir, yavaş yavaş ilerler. (HT-EG)., “Sonra yavaş yavaş eski donukluğuna döndü. (KT-Gİ).,
“Çiçekler yavaş yavaş açılmış, ağaçlar yapraklanmıştı. (AA-TO3)., “Geç kalkmak itiyadında olan eniştesini uyandırmaktan
çekinerek merdivenleri yavaş yavaş indi. (HT-GF)., “Siz, ne dersiniz bu işe Ziya Bey? diye sözümü bitirince yavaş yavaş
yanımdan kalktı: (YK-İM1)., “Sonra havada gülümsemesini asılı bırakarak, kuyruğunun ucundan başlayarak yavaş yavaş
kayboldu. (HEA-AG)., “Bekir şimdi kalbi rahat, yavaş yavaş ayağa kalktı, onlara baktı, elini kalçasına vurdu: "Eh dangalak
işi bu, yaraşmaz sana, Bekir!" dedi. (CD-Oİ)., “İşte yavaş yavaş kendine geliyor. (MTT-SS)., “Yavaş yavaş diz çöktü, Kala
Mala'nın elini tuttu, can kardeşinin elini sıkar gibi hafifçe sıktı, Kala Mala kımıldamadı; ölmüş, çoktan soğumuştu. (CD-Oİ).,
“Kızıltaş'ın üzerinde henüz kırmızı-mor bir duman perde vardı; yavaş yavaş o da göğe yükseliyordu. (RI-KG)., “Yavaş yavaş
geri dönüyor. (CD-Oİ)., “Ölümüme tanıklık et, ölüm bende yavaş yavaş boy atsın. (KT-Gİ). ; /2. Azar azar./ “Ø”. ;
/3. Gitgide./ “Sonra yavaş yavaş alıştı.” (KHK-YAH)., “Tek bir ümidin bile kalmadığını yavaş yavaş anlıyordu.” (KHK-
YAH)., “Nihayet bu dağınık hayallerden biri yavaş yavaş sükûnet buldu, açıldı.” (HZU-AM)., “Ama sonra aşkı yavaş yavaş
küllendi.” (HT-M)., “Bekir yavaş yavaş onları unuttu.” (CD-Oİ)., “…sonra yavaş yavaş sesler silindi ve ben o zaman
«zaman»ı duydum.” (GY-KO)., “O gün uzun uzun, ama «daireler çizerek» konuştuk; itirazları yavaş yavaş yumuşadı.” (GY-
H1)., “Yol alçaktaydı, Kuşkaya'nm tepesinden başka hiçbir şey görünmüyordu. Yavaş yavaş yatıştı, bir sigara yaktı.” (CD-
Oİ).
1. ⌠573⌡→ yürü- [36], çık- (-i, -e, -den) [18], ilerle- [15], in- (-i, e-, den) [14], açıl- [13],
kalk- [12], gel- [11], karar- (hava vb.) [10], dön- [9], sön- [9], uzaklaş- [9], dağıl- [8], git- [8],
yaklaş- [8], yüksel- [8], büyü- [7], kaldır- [7], konuş- [7], başla- [6], değiş- [6], geç- [6], uzat- [6],
aydınlan- [5], boşal- [5], çekil- [5], kesil- [5], yayıl- [5], çek- (-i) [4], din- [4], doğrul- [4], gir- [4],
otur- [4], sallan- [4], sokul- [4], ağla- [3], alış- [3], azal- [3], belir- [3], çök- [3], düş- [3], eğil- [3],
ısın- [3], incel- [3], okşa- [3], sar- [3], seyrekleş- [3], silin- [3], soyun- [3], ağar- [2], al- [2], anlat-
[2], bat- [2], bırak- [2], birik- [2], bul- [2], bulan- [2], canlan- [2], çiğne- [2], dönüş- [2], durul- [2],
duy- [2], geliştir- [2], ger- [2], hafifle- [2], iç- [2], indir- [2], iyileş- [2], kapan- [2], kapla- [2],
472