Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

teklifsizce:⌠13⌡/Teklifsiz bir biçimde, içten olarak./ “Şakir Birinci ile Osman Bey, arkasından
yetiştiler ve pek teklifsizce «Canım, şurada bir tek atalım, serinleriz, konuşuruz» dediler.” (RHK-MH)., “Adın ne senin? diye
teklifsizce sordu.” (OK-AY)., “Sonra delikanlının koluna teklifsizce girdi.” (AHT-H)., “Şeref de sanki kırk yıllık ahbapmışız
gibi teklifsizce gelip yanıma oturuyor. "Her şeyi baştan anlatayım," diyor Madam.” (AÜ-SG)., “Bir sene evvel Üsküdar
iskelesinde Ali Rıza Bey'in karşısına güzel bir genç kız çıkmış: Ben kızlarınızın arkadaşı, Leman'ım bey amca diye teklifsizce
elini öpmüştü.” (RNG-YD).
→ de- [3], otur-, sor-. ║ koluna gir- [2], yanına otur- [2], elini öp-, hitap et-*, kucağına
otur-, sedire çök-.
⇒ teklifsizce demek.
tekrar**:⌠1716⌡/3. Bir daha, yine, yeniden, gene./ “Dönüp tekrar Abbas'a baktım. (GY-H1).,
“Kendimi bu müntehada bulduktan sonra tekrar onlara dönerim. (AHT-H)., “Küçük Ağa neden sonra Hıdırlığın ihtiyar
çınarının altında çayıra bağdaş kurarken tekrar sordu: -Neden kaçtı? (TB-KA)., “Nitekim bir hafta sonra tekrar mahalleye
gelmişti.” (GY-H1)., “Adam öteki masalarda oturan savcılara da selam vererek tekrar çıktı odadan.” (ÇA-BAG)., “İşte
senin zihniyetin! diye tekrar güldü.” (GY-H1). “Bebek koyunda böyle birçok fasıllardan sonra kayıklar ve sandalların
yorgun hevengi tekrar harekete gelirdi.” (AŞH-BM)., “Ne güzel gece, değil mi? diye tekrar söze başladı, âdetabir rüya
gibi...” (GY-H1)., “Ben dram muharriri olsaydım, Rienzi'yi tekrar yazardım.” (AHT-H).
→ bak- [16], dön- [16], başla- [13], sor- [11], de- [10], gel- [10], çık- [6], gül- [6], gir- [4],
in- [4], oku- [4], otur- [4], git- [3], yalvar- [3], yüksel- [3], ara- [2], birleş- [2], çalıştır- [2], dal- [2],
doldur- [2], düşün- [2], geç- [2], gör- [2], işit- [2], kaldır- [2], kapan- [2], kur- [2], söyle- [2],
toplan- [2], yaşa- [2], yaz- [2], al-, anla-, avuçla-, azarla-, bağla-, bakıl-, bakış-, bekle-, bul-,
buluş-, ciddileş-, çek- çıkış-, dene-, diril-, doğ-, dolaş-, dök-, dur-, durul-, duy-, duyul-, düş-,
fırla-, görül-, göster-, hatırla-, hiddetlen-, ısla-, kalk-, kapa-, karıştır-, karşılaş-, kat-, kavuş-,
kavuşturul-, kenetlen-, kızıllaş-, koy-, kullan-, okun-, öp-, sallan-, sırtla-, sokul-, sus-,
sürmele-, tak-, toparla-, tutuştur-, uğra-, uyandır-, uzat-, ver-*, yaklaş-, yap-, yaşat-, yoklayumuşa-.
║ göz göze gel- [2], harekete gel- [2], söze başla- [2], ağzına götür-, ayağa kalk-,
ayakları geriye git-, bağdaş kur-, kutlu ol-, başına dikil-, başını kaldır- başını önüne eğ-,
cebine koy-, (dikkatini) yoğunlaş-, dost ol-, el sık-, ele geç-, eline al-, etrafına bak-, geri al-,
gözlerini kaldır-, gözlerini kapa-, hakkını helal et-, hücuma geç-, ısrar et-, içini çek-, ihtar et-,
ikna et-, kapı çalın-, karanlığa karış-, (lambayı) yak-, lüfere çık-, meydana çık- nefes al-,
orduya gir-, özür dile-, rica et-, (ruhu) sar-, söz iste-, telefon et-, tesadüf et-, teşekkür et-, elini
uzat-, yatağa gir-, yerine koyul-, yerine geç-, yerine koy-, yerine tak-, yola koyul-, zemberek
boşan-. ║ açıp kapa-, durup bak-.
→ tekrar etmek.
⇒ takrar bakmak, tekrar dönmek, tekrar başlamak.
tekraren: Ø
435