Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

1.⌠1⌡→ izle-.
2.⌠1⌡→ gör-.
geri geri:⌠49⌡/Geriye doğru, arka arka./ “Odadakiler, iki büklüm eğilerek geri geri gittiler…” (AN-
AZDE)., “Ağayı selamlayan katip, odadan geri geri çıktı.” (OK-C)., “Çantamda, iyi kötü daima yenecek bir şey
bulunduğunu bildiği için yolumu kesiyor, karşımda ayağa kalkarak geri geri yürüyor, ön ayaklarıyla bana tutunmaya
çalışıyordu.” (RNG-ÇK)., “Ayağımın altında yer geri geri kayıyordu.” (EB-BG).
→ git-* [25], çık- (dışarı vb.) [4], yürü- [3], kay- [2], çek-, çık- (merdiven), gel-, getir-,
işle- (saat), it-, kaç-, koş-, say-, sürü-, sürükle-, uzaklaş-. ║ adım at-, hareket et-.
→ geri geri çekilmek.
⇒ geri geri gitmek.
gerisin geri:⌠33⌡/1. Geldiği yere veya ters yöne doğru, gerisin geriye./ “‘Peki,’ dedim ben
de ve gerisin geri döndüm, anlaşılmaz bir Hicabi özlemiyle birlikte gene demirci dükkânının önünden geçtim, ….” (HAT-
KHK)., “Ama onun herkesi kendine bağlama merakı yüzünden, açgözlülüğünden, darbeci takımlar birbirine düştü, askeri
darbe yattı, yola çıkan tanklar gece radyoevine değil, gerisin geri kışlalarına gittiler.” (OP-KK)., “Onlar alışkın kuşlardır,
kaçmazlar, gider gerisin geri gelir insanın koluna konarlar.” (YK-BE). ; /2. Yeniden, tekrar, bir daha./ “Gel
gerisin geri yerine... demişler.” (KT-YS)., “Ali gerisin geri kahveye girer.” (RB-SN)., “Gerisin geri gönderemedik.” (CK-
İSDY).
1.⌠30⌡→ dön- [10], git-* [6], gel- [2], in- (merdiven) [2], kaç- [2], düş-, itele-, otur-,
savur-, uzaklaş-, yuvarlan-. ║ alıp götür-, yola düş-.
2.⌠3⌡→ gel-, gir-, gönder-*
⇒ gerisin geri dönmek, gerisin geri gitmek.
gerisin geriye:⌠13⌡/Gerisin geri./ “Davulcu osuruğu gibi kalmıştık. Gerisin geriye döndük.” (NE-
GT)., “Yusuf, gerisin geriye çevirdi atını.” (SK-D)., “İkindiüstü Büyük Bey gelince, yükledik gerisin geriye, iki saat ilerde,
bildiğin Arabistan çölüne konduk.” (KT-Gİ). “Gerisin geriye, anasının yanma doğru, sabırsız, yola düştü.” (YK-OD).
→ dön- [6], çevir- [2], döndür-, fırla-, uzaklaş-, yükle-. ║ yola düş-.
⇒ gerisin geriye dönmek.
gevşek:⌠15⌡/3. İlgisiz, kayıtsız bir biçimde./ “Bunun için, sanksiyonlar meselesinde Fransa gayet
gevşek davrandı.” (FA-YST). “Rumeli beylerbeyi gevşek tutuyor işini anlaşılan, Bosna dolaylarında düşman taşkınlıklar
edermiş; hemen gereği düşünüle !” (TO-Dİ)., “Olanlara bakma sen, kendine bak da dik dur! Gevşek konuşma!” (FB-T)., ;
//Sıkı veya gergin olmayan gevşemiş bir biçimde.// “«Gövdesini her zamanki gibi gevşek mi bırakır?»”
(KT-YS)., “Cemil, uygun bir hedef aradı, pek özenmeden, gevşek attı, salkım söğüdün titreyen dallarından birine konmuş
küçük kuşu düşürdü.” (KT-YS)., “Patayı alay eder gibi gevşek çakmış, topuklarını bile birleştirmemiş-ti: Buyur teğmenim! -
Belli belirsiz sırıtıyordu-: Em ret!... (KT-YS)., “Gün, yüzünü Boğaz'a verip parlak bir güneşin içinde, dingin, rahat, gevşek
uzayıp gidiyor.” (NM-TÖ2).
3.⌠8⌡→ davran- [4], davran-, konuş-*, otur-. ║ iş tut-.
//…//⌠7⌡→ bırak- [4], at-, çak-. ║ uzayıp git-.
227