Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

ferah ferah:⌠5⌡/1. Bol bol, geniş geniş./ “Bakınız,. 'koltukları açınca üç kişi daha ferah ferah
oturur.” (RHK-BS). ; /2. İyiden iyiye, haydi haydi, rahatlıkla./ “Duble kötü yol yapılacak diyorlar, oraya düşer
de çalışırsın ferah ferah.” (AA-AD). ; /3. En aşağı./ “On, on iki saat sürer, ferah ferah!” (KT-Gİ).
1.⌠1⌡→ otur-.
2.⌠3⌡→ çalış-, konuş-, yaşa-.
3.⌠1⌡→ sür-.
ferden ferda: Ø
ferih fahur:⌠2⌡/1. Bolluk içinde./ “Ø”. ; /2. geniş ve sıkıntısız biçimde./ “Ø”. ; /3.
Bağımsız, bağlantısız, canının istediği gibi./“Sofaya bir karyola kurulacak, efendi peder burada ferih fahur
yatacaktı.” (RNG-AR)., “İnsan zannederim ki Süleymaniye veya Fatih Camisi'nin halıları ve cilalı hasırlan üzerinde daha
ferih fahur uzanıp yatabilirdi.” (RNG-AR).
1.⌠-⌡→ Ø.
2.⌠-⌡→ Ø.
3.⌠2⌡→ yat-. ║ uzanıp yat-.
fersah fersah:⌠1⌡/1. Kat kat./ “Bir akşam gazetesi bizi fersah fersah geçiyor, hatta Uşak'ın alındığını
bile yazmak gayretkeşliğine düşüyor.” (FRA-Ç). ; /2. Çok, pek çok./ “Ø”.
1.⌠1⌡→ geç-.
2.⌠-⌡→ Ø.
feryat figan: Ø
fettanca: Ø
fevç fevç:⌠2⌡/Akın akın./ “…baygın baygın süzülerek, mestâne atılarak, naze-ninâne sallanarak fevc
fevc geçiyorlar, bitmez tükenmez bir alay ile geçiyorlardı.” (HZU-MvS)., “Büyük Çarşı ve İç Bedesten, lahzada kapandı,
‘herkes güruh güruh, fevc fevc evli evine gitti’.” (REK-Y).
→ geç-, git-.
feylesofça:⌠3⌡/2. Filozofa yakışır bir biçimde./ “Haydar Bilir, feylesofça başını salladı. Çok
haklısınız, sayın hocam.” (PK-BCR)., “Büyük şeker tüccarı bile biraz mahzun oldu; filozofça başını salladı: Bu harp çok
fena şey vesselam! dedi.” (YKK-KK).
→ başını salla- [3].
fıkır fıkır:⌠8⌡/2. Fıkır sesi çıkararak./ “Gözlerinin önünde fıkır fıkır boğulacağız ama hiç bir şey
yapamıyacaklar!..” (KK-SE). ; //Cilveli, oynak bir biçimde.// “…….pabuçlarının üstüne kadar uzayan tülün
altında fıkır fıkır gülüyordu.” (MTT-SS)., “İkisi de padişaha fıkır fıkır hizmet ediyorlar.” (PNB-AGUG)., “Kocaları çoktan
işe gitmiş olan kadınlar, ağır bir baskının üzerlerinden kalktığını hissederek, mutfak kıyafetleriyle sebzeci ve üzümcülerle
fıkır fıkır pazarlık ediyorlar, ama beni görünce bir örtünme ihtiyacını duyarak, içeri kaçıyorlardı.” (KB-DÇ).
216