Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

fena:⌠80⌡/6. Çok./“…..öyle dinler gibi görünmeme fena bozuluyor.” (FA-SUYK)., “O yapsatçının
şaklabanlıklarına katılmamı bekledi!.. Fena içerlemişti..” (EA-DÖY)., “Boğazım fena ağrıyordu, ağır bir grip geçiriyordum,
ateşim vardı.” (MU-BDA)., “Güzinim, Bu sabah da mektubun geldi, fena alıştım mektuplarına…..” (GD-ADM).,
“Sıkılıyorum artık, fena sıkılıyorum.” (EI-KA).
→ bozul- (moral) [9], içerle- [9], ağrı- [4], bat- [4], alış- [3], hırpala- [3], öfkelen- [3], acı-
(ağrı) [2], dokun- (duygu) [2], kız- [2], sıkıl- [2], sıkış- [2], sızla- [2], sinirlen- [2], yorul- [2], az-,
azarla-, bağır-, bunal-, çarp-, döv-, etkile-, gıdıklan-, gücen-, ıslan-, kay-, kork-, koy-
{içerletmek}, payla-, sars-, sarsıl-, sıkıştır-, suçla-, terle-, terlet-, tutul-, uyu-, üşüt-, yan-, yor-.
║ canı sıkıl- [2], kalbini kır- [2], canı yan-, dişli çık-, eziyet et-, kafa kurcala-, kahret-, midesi
bulan-, nefret et-, yağmur bas-.
→ (birini) fena etmek, (biri) fena olmak.
⇒ fena bozulmak, fena içerlemek.
fena halde:⌠180⌡/Aşırı ölçüde, son derece, pek çok, adamakıllı./“Bu son düşüncesine fena
halde kızdı. -Bir felaketle alay etmek bana yakışmaz.” (AHT-H)., “Bundan fena halde bozuldu; sevinçlerini kaybetti.”
(AMD-O)., “Babaannesine birdenbire fena halde içerledi.” (OK-C)., “Tayibe hem kızmış hem de fena halde sıkılmıştı.”
(AK-AA)., “Şaşırıyor fena halde.” (FÇ-UV)., “Bu vaziyet karşısında Mustafa Kemal fena halde sinirlenmiş.” (EK-DT..A).,
“Fena hâlde canım sıkıldı, kalkıp bir kokakola içtim, mutfakta oyalandım.” (EI-KA)., “Bu kadın fena hâlde sinirine
dokunuyordu.” (HEA-T)., “Bu bağıran kimdi, kimin fena halde canı yanmıştı ki yürekleri yerinden oynatan bu acı feryadı
basmıştı.” (OCK-KE)., “Aylinler yan yana durduklarında birbirlerine hiç benzemiyorlardı, ama tarifleri fena halde kafa
karıştırıyordu. ‘Hangi Aylin?’ diye sorana, Aylinlere ait hangi sıfat söylense işin içinden çıkılamıyordu.” (AK-AA).
→ bozul- (moral) [20], kız- [19], içerle- [8], sıkıl- [6], şaşır- [6], öfkelen- [5], sars- [5],
azarla- [4], kızdır- [3], telaşlan- [3], acı- [2], boz- (moral) [2], çarp- [2], darıl- [2], duygulan- [2],
kır- [2], kok- [2], kork- [2], sarsıl- [2], sinirlen- [2], yanıl- [2], aldatıl-, alış-, azarlan-, batır-,
benzet-, bocala-, buna-, çoğal-, dışla-, döv-, eleştir-, gururlan-, haşla-, hırpala-, ıslan-, iç-,
kıstır-, kızar-, korkut-, küçümse-, manyaklaş-, payla-, sarar-, sık-, sıkış-, sıkıştır-, sırıt-, sızla-,
şaşırt-, tutul-, ürk-, üşüt-, üz-, üzül-, yadırga-, yoğunlaş-. ║ canı sıkıl- [8], (sinirine) dokun- [3],
canı yan- [2], abayı yak-, aklına takıl-, aşık et-, âşık ol-, başı ağrı-, başını çarp-, birbirleriyle
karıştır-, canı iste-, çaresiz kal-, çehresi bozul-, derde gir-, dişli çık-, faka bastır-, gözü ısır-,
gücüme git-, halsiz düş-, ilgisini çek-, itici gel-, kadeh tokuştur-, kafa kurcala-, kafası karış-,
kafası karıştır-, kafayı tak-, kahret-, kalbi sıkış-, kanına dokun-, karnı acık-, kayıp veril-,
muazzep ol-, müteessir et-, müteessir ol-, onuruna dokun-, peşine düş-, pirelendir-, rahatsız
ol-, tempo düşür-, tokat ye-.
sıkılmak.
⇒ fena halde kızmak, fena halde bozulmak, fena halde içerlemek, fena halde canı
ferah fahur: Ø
215