Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

urcu burcu:⌠12⌡/Pek güzel bir biçimde./ “Her yer çiçek, çimen! Burcu burcu kokuyor.” (FB-
ID)., “Mevsimin burcu burcu gelsin Kuş cıvıl cıvıl” (AS-Ş)., “Onların renklerini bile söze dökerdi olanca canlılığıyla,
kokularını bile söze dökerdi de burcu burcu birşey-ler yayılırdı ortalığa...” (HAT-KHK).
→ kok- [7], gel- (mevsim), kokla-, yayıl- (koku), terle-, yap- (gözleme).
⇒ burcu burcu kokmak.
burjuvaca: Ø
buruk buruk: Ø
burum burum: Ø
burun buruna:⌠6⌡/Birbirine çok yakın ve yüz yüze bir biçimde./ “…‘ölümle’ burun
buruna yaşamıştı.” (EA-DÖY)., “Yirmi dört saat burun buruna kaldık.” (HT-KAD)., “Her akşam, böyle bir sofrada aynı
kaknem herifle burun buruna yemek yiyorlardı.” (SD-FC).
→ getir- (gerçekle, ölümle) [2], kal-, konuş-, yaşa-. ║ yemek ye-.
⇒ (bir şeyle) burun buruna getirmek.
buruş buruş: Ø
bu sefer:⌠40⌡/Bu defa, bu kez./ “Dayanamaaaam, imkânı yok bu sefer dayanamam.” (ÇA-BAG).,
“Neriman bu sefer gülemedi.” (PS-FH)., “Haydi güle güle.Biraz uzaklaşınca :Hişt hişt. Bu sefer yakaladım. Oydu oydu.”
(GY-H1)., “İyi olursa. Bu sefer olacak.” (NM-TÖ2)., “Bu sefer göz göze geldiler.” (AHT-H)., “En ehemmiyetsiz
meselelerde sözü kimseye bırakmayarak konuşan Sait Paşa Hazretleri, bu sefer dut yemiş bülbüle dönmüşlerdi.” (NSÖ-
AD)., “Hani bir âtılırsam üstüne, bu sefer elimden kurtulamazsın...” (NH-YM).
→ dayanama- [2], gül-* [2], yakala- [2], ol-* [2], bağır-, darıl-, dinle-, düş-*, gör-,
gülümse-, inan-, kes-, kız-, kork-, otur-, öl-, parla-, tanı-. ║ araya gir-, cevapsız bırak-*, dikkat
et-, dut yemiş bülbüle dön-, elinden kurtul-*, göz göze gel-, haddini aş-, hak et-, havaya
kaldır-, işini bitir-, kılını kıpırdat-*, mağlup ol-*, öne geç-, ses ver-, tahtından indir-, takdir et-
, telaş göster-, uzun sür-*, zahmet et-*. ║ kalkıp git-*.
bu seferlik:⌠13⌡/Bu defalık, bu kez./ “Bu seferlik bağışlıyorum.” (HT-AŞ)., “Affedin bu seferlik
affedin artık.” (OK-KT)., “Allahım, bu seferlik izin ver, Yazamadık tunca, mermer üstüne:Naklolunsun andımız, Yerler
gökler üstüne.” (FHD-ÜŞD).
→ bağışla- [4], affet- [2], değiştir-, veril- (para), yetin-. ║ af buyur-, izin ver-, karar
ver-, kusura bak-*.
⇒ bu seferlik bağışlamak (affetmek).
bu türlü:⌠16⌡/Böyle, bu biçimde./ “Hiçbir kadına karşı bu türlü konuşulamaz. (EB-BG)., “Hiç bir
kimse bu türlü baktı mı sana şimdiye dek?” (OA-KO)., “Ay sonları babaannem vaziyeti bu türlü idare edebiliyordu.” (OK-
AY).
149