Prof. Dr. Mehmet ÖZMEN - Çukurova Üniversitesi

ol- [2], alkış kop-, (aşağıya) in-, (ayağa) kalk-, benzi bozul-, birbirine gir-, (boyunu) geç-,
(buhrana) tutul-, (çevresinde) toplan-, (çevresini) al-, çığlık at-, derman bul-, eski halini al-,
fark et-, farkına var-, fırtına kop-, gerek duy-, geri çek-, geri çekil-, gözleri dol-, göz önüne
getir-, gözünü dik-, gözünde canlan-, (gözüne) görün-, (gözünü) aç-, gürültü kop-, harekete
geç-, hareketsiz kal-, (içeri) al-, (içeriye) gir-, (içine) çek-, (içini korku) sar-, ihtiyaç duy-,
ileriye atıl-, kalabalık ol-, (kanama) yap-, (kapısı) açıl-, kararsız kal-, (karnını) tut-, karşı
karşıya kal-, karşısana dikil-, kaybet-, kendini …de bul-, kendine gel-, keyfi kaç-, kılıç çek-,
korku duy-, (korkuya) tutul-, (kuşkuya) tutul-, (mermi) sık-, meydana çıkar-, muhasara ettir-,
(odaya) gir-, önemini kaybet-, peyda ol-, (saçma) gel-, sahipsiz kal-, saldırıya geç-, (sapsarı)
kesil-, (sessizlik) ol-, (silah) patla-, soluksuz kal-, (su) çekil-, tekme savur-, terk et-, (yere)
düşür-, (yere) kapaklan-, yoksul ol-, yol kes-, (yüzü) bozul-, (yüzüne) yapıştır-, ziyaret et-. ║
çekip al- [2], çıkıp gel- [2], susup kal- [2], geçip git-, kaldırıp indirir-. ║ bıraktı gitti.
çıkıp gelmek.
⇒ ansızın susmak, ansızın belirmek, ansızın durmak, ansızın kaybolmak, ansızın
antagonist: Ø
antrparantez: Ø
apansız:⌠61⌡/Ansızın./ “Göztepe istasyonuna yaklaşırken tipi, gene apansız bastırmıştı. (KT-YS)., “Sonra
apansız anladım. Evden uzaktaydım. (İA-ÖEK)., “…o seven sevilen amca döner bir gün apansız, bırakılan kente herkesin
doğduğu…” (ŞY-1999)., Apansız karşılaşıyorum bu alabildiğine çekici göründüğü siyah-beyaz portreyle ve hemen
vuruluyorum o adama. (İA-ÖEK)., “Bir gün apansız Ala şehir'e gittik.” (KT-YS)., “Kendisini apansız, Osmanlı memurlarını,
askerlerini, ulemasını canlandıran giyimli mankenlerin arasında buldu.” (KT-YS)., “Komutan hep aynı hızla gitmiyor,
aklından geçirdiklerine uygun olarak eşkinden apansız hızlıya kalkıyor.” (KT-YS)., “…apansız çıkıp geleceğim…” (AT-
KUbŞ).
→ gel- (mevsim vb.) [4], bastır- (tipi, yağmur vb.) [3], anla- [2], dön-* [2], karşılaş- [2],
ak-, aydınlan-, bas-, başla-, bit-, bul-, çağır-, çık-* (-e), de-, değiş-, dol-, gir- (-e), git-, gör-,
hançerlen-, it-, kayganlaş-, ol-, öl-, seğir-, sez-, sor-, söyle-, telâşlan-, tüy-, uyandır-, uyu-,
ürküt-, vur-, yüklen-. ║ ateşe tutul-, (ayağa) kalk-, (başına) çök-, canı sıkıl-, (hızlıya) kalk-,
fırtına çık-, gözünün önüne gel-, (haber) yayıl-, (inada) kapıl-, karşısına çık-, kendini …de
bul-, (ortaya) laf at-, (sağanak) boşan-, tamam ol-, türkü tuttur-, yüreği sıkış-. ║ bırakıp git-,
coşup köpür-, çıkıp gel-.
⇒ apansız gelmek, apansız bastırmak.
apansızın:⌠4⌡/Ansızın./ “Uzaklardan, ama hiç kimsenin bilmeyeceği, kestiremeyeceği kadar saklı,
uzaklarda bir yerden, iki saksı karanfilinin ağzına kadar özsu yürümüş binlerce tomurcuğu, dünyayı tutan bir gürültüyle, o
anda (ve) apansızın açılıverdiler.” (TDK.-ÖÖ)., “Doktor Faik Bey uyandı apansızın …” (NH-MİM3)., “Halil uyandı
apansızın kalktı yataktan.” (NH-MİM3).
76