ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

şimdi: Islık çalıyorum kuş olup, kuğu oluyorum kıpırtısız, su oluyorum uğultulu
ve…” 216 .
Yukarıdaki mekân tasvirinde dikkati çeken bir nokta da öykü kahramanının
kendi ruh hali ile mekân ögeleri arasında bir ilişki kuruyor olmasıdır.
Yazarın “Türkenkoffer” adlı öyküsünde, Berlin’e ait kimi fiziki ögeleri bir
tartışmanın merkezine yerleştirir. Yazarın bu öyküsünde mekânın kullanımının olay
örgüsünün önemli bir parçası olduğunu söyleyebiliriz. Öykü kahramanı Seyfeddin
Berlin’in en yüksek binalarından birinde bir ev kiralamıştır. Öykü bu evin
penceresinden görünenler üzerinden kurgulanmıştır. Seyfeddin ve Alman arkadaşı Uli
buradan gördükleri üzerine konuşurlar.
“Önce iskele kurdular, günlerce. Kimi demir boruları taşıdı sırtında, kimi
tahtaları. Kimi taktı, kimi vidaladı. Sonra da başladılar boyamaya. Resim yapanların
yüzlerini seçemiyorum, ama ellerini görüyorum, fırça sürüyorlar durmadan. Duvarları
böyle güzel güzel resimlenen yapıdan müzik adına gürültü gelmesini yadırgıyorum.
Duvarın öbür yanındaki Berlin’e bakıyorum. Televizyon kulesinin tepesindeki
lokantada yemek yiyen birisi şu anda beni görür mü acaba diye düşünüyorum” 217 .
Uli ve Seyfeddin mekândan yola çıkarak “ev işgalcileri” denen bir grubun dünya
görüşünü ve yaşam tarzlarını konuşurlar.
“İskeledekiler resimleri sürdürüyorlar, bugün yarın bitmiş olacak. Aşağıdan kimi
boya uzatıyor resimcilere, kimi sandöviç.
‘Ne yapıyor bunlar?’ diyorum. Uli, yüzünde ışıldayan gülümsemeyle:
‘Burası’ diyor, ‘ev işgalcilerinin merkezi, Kuckuck. Birinci duvardaki resimde
adamlar var, görüyorsun ellerinde bombalar. 1968’lerin gençliği, yaşlanıyorlar artık.
‘Salt bomba atmak bir şeye yaramıyor’ demeye getiriyorlar.’
‘Öteki resim?’
‘O mu?’ Yandaki resimlenmiş duvara bakıyor Uli. ‘O günlerin, belleklerde salt
bir anı, bir düş olarak kaldığını gösteriyor. Bir de göklere yükselen gökdelenler.’
‘Anlamadım.’
‘Senin anlayacağın, bu gençler, hem geçmişteki gençlik hareketini eleştiriyorlar,
hem de insanı makineye tutsak eden düzene, doğayı bozan şeylere karşı çıkıyorlar” 218 .
216 Yusuf Ziya Bahadınlı, “Geçeneğin Karanlığında”, Geçeneğin Karanlığında, s.12
217 Yusuf Ziya Bahadınlı, “Türkenkoffer”, Geçeneğin Karanlığında, s.22
218 Bahadınlı, agö., s.23
78