ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

Olay, anlatıcının öykünün başında dile getirdiği görüşü kanıtlar biçimde dramatize
edilmiştir.
Anlatıcının olayın içinde fakat merkezinde olmadığı diğer öyküler şunlardır:
“Milyarlarca İstiridye”, “Sessiz Şahin”.
Yukarıda belirtilen üç öykü dışında anlatıcının özelliği olayın merkezinde yer
alıyor olmasıdır.
2.3.1.2. Üçüncü Tekil Kişinin Anlatıcı Olduğu Öyküler
Bahadınlı’nın öyküleri içinde, “üçüncü tekil kişili anlatıcı”nın olduğu öykü
sayısının “birinci tekil kişili anlatıcı”ya sahip öykülere göre daha az olduğu görülür.
Yazarın üçüncü tekil kişili bakış açısı ile kaleme aldığı öykü sayısı 12’dir. Bu öyküler
şunlardır: “Bir Bazlama”, “Gül Yüzlü Efendim”, “Şehriban’ın Saçları”, “Allah De Azap
Avni”, “Bir Çift Sürek”, “Haçça Büyüdü Hatiş Oldu”, “Peri Kızı”, “Tabanca Çekildi mi
Vurulur”, “Sapa”, “Çilli de Çilli”, “Gözlerinin Akı Kızıla Kesmişti”, “Sera”.
Yazarın üçüncü tekil kişili öykülerinde anlatıcı aksiyonu nakleder. Gözlemci
tutumunu dışlayacak olan öyküye müdahale etme, açıklama yapma gibi yollara
başvurmaz.
2.3.2. Anlatım Konumu
Bahadınlı’nın öykülerinde anlatıcı, kimi zaman öykü kahramanlarından biri
olabildiği gibi, kimi zaman da öykü dışında bir üst anlatıcı olabilmektedir.
İlk öykülerde anlatıcı, öykü kişilerini olaylar içinde verirken son öykülerde
kişiler hakkında daha fazla bilgi verildiğini görürüz.
Öykülerde diyaloglar önemli bir yer tutar ve çoğu zaman anlatıcı aralarda kısa
eklemelerle ve yönlendirmelerle yer alır.
2.3.2.1. Olimpik Anlatıcı
Bahadınlı’nın öykülerinde olimpik konumdaki anlatıcının gözlemci anlatıcıya
göre daha az kullanıldığını görürüz. Bu durum yazarın üçüncü tekil kişili anlatıma sahip
öykülerinin fazla olmamasıyla da ilgilidir. Yazar/anlatıcı öykülerinde çoğunlukla içinde
yer aldığı ya da gözlemlediği olayları, kimi zaman da insanları anlatmıştır. Öykülerde
69