ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

açısını tesbit etmeden eser yazabilir. Bu eserde bakış açısının bulunmadığı mânasına
gelmeyeceği gibi, bakış açısının ehemmiyetini de küçültmez” 202 .
Bahadınlı’nın bazı öykülerinde, yazar olarak varlığını gizleme gereği duymadığı
görülmektedir. Bu durum, teknik bir kusur olmaktan daha çok yazarın kendi
tecrübelerini, gözlemlerini aktarıyor olmasından kaynaklanmaktadır. Öyle ki yazarın
bazı öykülerinde anlatıcı-yazar özdeşliğini kolayca kurabiliriz
.
2.3.1. Anlatıcının Kimliği
Bahadınlı’nın öykülerinde birinci tekil kişili anlatıcının üçüncü tekil kişili
anlatıcıdan daha fazla kullanıldığını görürüz. Yazarın birden fazla anlatıcının yer aldığı
öyküsü yoktur.
2.3.1.1. Birinci Tekil Kişinin Anlatıcı Olduğu Öyküler
Bahadınlı, 29 öyküsünde birinci tekil kişili anlatımı kullanmıştır. Yazarın birinci
tekil kişili bakış açısıyla oluşturduğu öyküleri şunlardır: “İtin Olayım Ağam”, “Bacım”,
“Ankara Kapıcısı”, “Otuz Beş Yıl”, “Avukat Yaşlı Kadın Bir de Süleyman”, “Pencere”,
“Aydınlığa Çağrı”, “Mustafa’nın Kağnısı”, “Liza’nın Elleri”, “Platonculuğa Paydos”,
“Geçeneğin Karanlığında”, “Türkenkoffer”, “Milyarlarca İstiridye”, “Işıltı”, “Bir Ses”,
“Şeftaliler Çiçek Açtıkça”, “Sıcaklık”, “Dokuz Yüz Leyla”, “Sessiz Şahin”, “Titanik’te
Dans”, “On Bire Bir Kala”, “Evcili Ana”, “Öyle Bir Aşk”, “Kurşun Sesi”, “Tavandaki
Kırmızı”, “Söğütün Gölgesinde”, “Kum İçinde Bıldırcın”, “Demek Çok Ağlamış”,
“Gavur Kızı”.
Bahadınlı’nın birinci tekil kişili öykülerinin neredeyse tamamında anlatıcı-yazar
özdeşliğini görürüz. Yazarın yaşamıyla öykü anlatıcısının anlattıkları aklımıza sürekli
olarak “yazarın gözlemleri”ni getirmektedir. Bu özelliği bulamayacağımız öyküler ise
“Şeftaliler Çiçek Açtıkça”, “On Bire Bir Kala”dır. Bu iki öykünün diğer ortak
özelliğiyse öykülerde anlatıcıların kadın olmasıdır.
Yazarın birinci tekil kişili anlatıma sahip öykülerinin bir bölümünde anlatıcı
olayların içinde fakat gözlemci bir konumdadır. “İtin Olayım Ağam” adlı öyküde
anlatıcı, olayı yaşayan ailenin bir üyesidir. Olayın içinde fakat merkezinde değildir.
202 Şerif Aktaş, Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş, Akçağ Yay., Ankara 1991, s.82.
68