ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

‘De bir.’
‘Ağalar!” dedi, dayım. Sesi titriyordu. Öksürdü: “Pekala, sizin dediğiniz olsun,
ancak beş binden on para aşağı inmem.’
‘Tamam, tamam, helallaşın, tamam” dediler ötekiler’ 79 .
Fakat Ali Çavuş’un daha fazla başlık parası vererek Elif’i kardeşine almak
istemesi bu anlaşmayı bozar. Babası, Elif’i daha fazla para verene verir. Öykü Elif’in
çaresizliğini ve istemeden de olsa boyun eğmesini anlatmaktadır.
Yazarın “Haçça Büyüdü Hatiş Oldu” öyküsünde de benzer bir konuyu ele
aldığını görürüz. Almanya’da işçi olarak çalışan Haydar ailesiyle iznini geçirmek için
memleketine, köyüne gelir. Kızı Hatice artık büyümüş ve çevrenin ilgisini çekmeye
başlamıştır. Almanya’da bambaşka bir kültürle büyüyen Hatice köyü ve köylüleri
beğenmez. Onların kendisine Hatice diye seslenmelerini istemez ve adının artık Hatiş
olduğunu söyler. Almanya’da onu böyle çağırmaktadırlar. Köyde Haydar’a kızını artık
evlendirmesi gerektiği söylenmektedir. Hatiş’in annesi de kızının evlenme zamanının
geldiğini düşünmektedir. Hatiş ise evliliğe karşıdır:
“ ‘Allah kahretsin seni’ demişti annesi, ‘Sende değil, seni buraya getirende
kabahat. Bir kız ne yapar, yarın evleneceksin.’
Hatiş, ayağını yere vurmuş, gözlerini birer asit çanağı gibi açmış, kendinin
olmayan cırlak bir sesle bağırmıştı:
‘Ben evlenmeyeceğim!’
‘Evlenmeyeceksin de ortalığa mı düşeceksin fışkı!’
‘Evlenmektense ortalığa düşerim daha iyi’ ” 80 .
Evlenmek istememesine rağmen Hatiş’in babası onu evlendirmeye karar
vermiştir. Bu kararı bildirdiğinde Hatiş ortadan kaybolur. Bütün köy Hatiş’i arar ve onu
bulduklarında Hatiş kendinde değildir.
“Hatiş, bir taşın üstünde oturuyordu. Dirseklerini dizlerine, avuçlarını da
çenesine dayamıştı. Ne yüzüne düşen ışığa baktı, ne annesinin çığrışlarına, ne alaya!
Kaç saat önce donup kaldığı bilinmeyen bir çehrede anlamsız bir çift göz, ‘bir şey mi
var?’ dercesine şaşkın şaşkın çevresine bakıyordu.
‘Kalk’ dedi Haydar, sesi titriyordu, sustu bir süre, ‘haydi kızım’ dedi sonra,
‘evimize gidelim.’ Hatiş’in elinden tuttu, kaldırdı.
79 Yusuf Ziya Bahadınlı, “İtin Olayım Ağam”, İtin Olayım Ağam, s.7.
80 Bahadınlı, “Haçça Büyüdü Hatiş Oldu”, Haçça Büyüdü Hatiş Oldu, s. 20
31