ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

3.5.3.2. Ermeniler
191
Bahadınlı’nın üç romanında Ermeniler yer alır. Bu romanlardan biri olan
Güllüceli Kâzım’da henüz çocuk olan Kâzım’a, Feyiz Ede tarafından geçmişte o
yörede yaşanan olayları anlatır:
“ ‘Gavur Kızı’nın babasını burada kesmişler’ dedi. Yüzünü, korlaşmaya yüz
tutmuş ateşin ışığının yetersizliğinden pek göremiyordum. Öfkeyle mi söylemişti, üzgün
müydü? Yoksa herhangi bir olay anlatır gibi mi? Nasıl bağırdığımı hiç unutmuyorum:
‘Neee?.. Kim Kesmiş?..’
Feyiz Ede beni duymamış gibiydi. Yandan ağzının kıpırdadığını duyuyordum.
Testiyi uzun süre ağzından bırakmadı.
‘Kümpürün Oğlu, Mehmet Çavuş, Ismayıl Çavuş, Pöhrek’ten birkaç kişi!’
Feyiz Ede’nin adlarını saydığı adamları bir bir aklımdan geçirdim. Ve birden
nefret ettim tümünden. Durmadan bağırıyordum:
‘Niçin, ama niçin?’
‘Zaptiye Nazırı emir çıkartmış’ dedi Feyiz Ede, elindeki dal parçalarını ateşe
atarken. ‘Pöhrek, Bebek, Terzili, Sarıhamzalı gibi köylerde oturan Ermeniler
kesilecektir, diye.’
Nazik Bacı’ya Gavur kızı denmesinin nedenini şimdi anlıyorum. Ama biz Nazik
Bacı’yı çok seviyorduk Nazik Bacı eşi bulunmaz bir kadındı. Köydeki tüm kadınları
kesmek gerekseydi, Nazik Bacı en sonuncusu olurdu. Anası da öyledir, öyle olmalıdır,
babası da… Pöhrek’ten, Bebek’ten, Terzili’den bize konuk gelirlerdi, şimdi anlıyorum,
demek onlar kalanlardı. Ne iyi insanlardı, yalnız adları biraz alışılmamış gelirdi bana.
Babamla birkaç kez evlerine konuk olmuştuk, yemez yedirirlerdi. Ama hiçbir zaman bir
yabancı gibi gelmemiştiler” 389 .
Güllüceli Kâzım’da Ermeniler yaşadıkları topraklardan sürülen ve zulme
uğrayan insanlar olarak r yer alır. Benzer bir yaklaşım Gemileri Yakmak romanında da
vardır. Romanda Kurtuluş Savaşı yıllarının Antep’i ve bir arada yaşayan halkları
anlatılırken Ermeniler’den de bahsedilir. Türkler ile Ermenileri birbirine düşüren
emperyalist güçler ve onların çalışmalarına değinilir:
“Hamparsum, Antepli bir Ermeni’ydi. Antep’te yaşayan seksen binin yarısı
Ermeni. Aslında adları Ermeni. Her yerde Türkçe konuşurlar: evinde, işyerinde,
389 Yusuf Ziya Bahadınlı, Güllüceli Kâzım, s.30.