ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TÜRK ...

“Beni arayanlar odamı zor bulurlar, ‘helâların yanında’ derim. Kapıya adımı
yazdım bir kez, üstünü çizip ‘ünnötig’ (gereksiz) diye yazdılar” 247 .
“Geçeneğin Karanlığında” adlı öyküde, kahramanın kaldığı yer de evden çok
yurt odasını akla getirir. Grundig Heim adlı bu pansiyon benzeri yer, ben/anlatıcının
devamlı gözetlendiği bir yerdir. Yurtta kalan diğer insanlar, onu sürekli gözetlemekte ve
ona saldırmaktadır. Öyküde var olan katastrofik atmosferin yaratılmasında bu mekânın
anlatımı önemli bir yer tutar. Öykü kahramanının kaldığı yer, sürekli gözetlendiği bir
hapishane gibidir. Bu bunaltıcı yerde başlayan öykü, ben/anlatıcının kendini dışarı
atmasıyla devam eder. Mekânı çekilmez yapan onun fiziksel özelliklerinden çok orada
bulunan insanların davranışlarıdır. Öyküde Grundig Heim’den bahsedilen bölümlerde
de bu nokta dikkati çeker:
“Tam yerine düşmüştüm! Geldikleri yerden bir uzantıydılar. Ne istiyorlardı
benden? Belliydi, onlardan değildim, onlar gibi düşünmüyordum.
Adı yazılı mıydı yapının bir yerinde, anımsamıyorum. Ama ‘Grundig Heim’,
binlerce metre uzaktan seçilirdi. Tüm çevre ‘Çırpınırdı Karadeniz’i, bir de Ferdi
Tayfur’un şarkılarını dinlerdi. Arabesk belki bir türdü ama bir yangın alevi gibi
pencerelerden dışarı fışkırıyordu.
Günün her anında kapı önünde bir küme insan bulunurdu. Kimi ayakta, kimi
bağdaş kurmuş, kimi sırtını duvara vermiş ayakları uzanık, kimi boylu boyunca yatmış
yüzü havada. Kimi bira içer şişeyle, kimi öylece bakar, kimi sigara sarar, kimi de
konuşurdu durmadan” 248 .
“Öyle Bir Aşk”, Almanya öyküleri dışında olup da evin iç mekân ögesi olarak
kullanıldığı bir öyküdür. Bu öyküde de ev, olayın geçtiği yer olarak yer alır ve bunun
dışında bir ayrıntı verilmez. 50 yıl öncesinden, çocukluğundan bir anıyı aktaran anlatıcı,
bir çocukluk aşkının yaşandığı yer olarak öğretmeninin evini hatırlar. Öğretmenine
yardım için gittiği bu evde, yardım için gelen bir başka öğrenci de sevdiği kişidir. Bu
öyküde ev, ayrıntı verilmemiş olsa da olay örgüsünün önemli bir parçasıdır.
2.4.2.2. Okul
Bahadınlı, Almanya öykülerinden “Sapa” ve “Işıltı” adlı öykülerde iç mekân
olarak okul karşımıza çıkar.
247 Bahadınlı, “Titanik’te Dans”, Titanik’te Dans, s.67
248 Yusuf Ziya Bahadınlı, “Geçeneğin Karanlığında”, Geçeneğin Karanlığında, s.13
92