ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK ...

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR Hasan Ali KARAAĞAÇ
2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR
Hakimi ve Chakrabarti (1976), yaptıkları bir çalışmada 4 farklı toprak işleme
yönteminde silajlık mısırın bitki büyümesini ve verimini incelemişlerdir.
1-Çizel pulluğu + Diskli tırmık (1 kez),
2-Kulaklı pulluk + Diskli tırmık (2 ),
3-Dönerek toprak işleme,
4-Doğrudan ekim.
Çalışma sonunda en düşük silajlık mısır verimini toprak işlemesiz yöntemde,
en yüksek silajlık mısır verimini ve maksimum bitki büyümesini ise çizel pulluğu +
diskli tırmıkla işleme (1 kez) yönteminde bulmuşlardır.
Düzgün ve Nigiz (1984), Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nde buğday
hasadı sonrası ikinci ürün mısır tarımında, minumum toprak işleme yöntemini
belirlemek amacıyla 2 yıl süreyle yürüttükleri çalışmada 10 değişik toprak işleme
yöntemi ele alınmıştır. Bu yöntemler;
1- Anız Yakma + Goble + Tapan + Ekim + Sulama
2- Anız Yakma + Goble + Sulama + Goble + Tapan + Ekim
3- Sulama + Kültivatör + Diskaro + Tapan + Ekim
4- Anıza Ekim + Sulama
5- Sulama + Pulluk + Diskaro + Tapan + Ekim
6- Anız Yakma + Sulama + Goble + Tapan + Ekim
7- Sulama + Anıza Ekim
8- Sulama + Anıza Ekim + Ot İlacı
9- Pulluk + Sulama + Diskaro + Tapan + Ekim
10- Sulama + Goble + Tapan + Ekim
Elde edilen verilerin değerlendirilmesi sonucunda, en yüksek dane verimi Anız
Yakma + Goble + Tapan + Ekim + Sulama yönteminde alınmıştır. Yine aynı
çalışmada kuruya ekim + sulama uygulamasının, sulayıp ekmeye göre 10-15 günlük
bir erkencilik sağladığını saptamışlardır.
6