Mentagrophytes - Çukurova Üniversitesi
Mentagrophytes - Çukurova Üniversitesi
Mentagrophytes - Çukurova Üniversitesi
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2.1. Tarihçe<br />
2. GENEL BİLGİLER<br />
Mantar infeksiyonlarına ilişkin ilk bilgiler M.Ö. 2000-1000 arasında ayak<br />
miçetomundan bahseden Samhita isimli Hindu kutsal yazıtında bulunmaktadır. Diğer<br />
eski belgeler arasında İstanköy’lü hekim Hipokrat’ın (M.Ö 400-300) ağız kandidozunu<br />
tartışan metni ile Romalı ansiklopedist Aulus Corneilus Celsus’un halen Vatikan<br />
kütüphanesinde korunmakta olan sekiz ciltlik eseri De Re Medicina’sında bahsettiği<br />
irinli dermatofitoz, favus ve ağız kandidozu sayılabilir. Dermatofit infeksiyonlarını ilk<br />
kez Yunan’lılar Herpes, Roma’lılar da parazitle ilişkili hastalık anlamında Tinea diye<br />
isimlendirmiş, yine Roma’lılar güve gibi böceklerle temasın bu infeksiyonlara neden<br />
olabileceğinden bahsetmişlerdir. Mantara ilişkin hif yapılarını ilk olarak 1677’de Robert<br />
Hooke ve sonra 1680’de Leeuwenhoek mikroskopta incelemiş ve tarif etmişlerdir.<br />
Micheli, 1729’de Nova Plantarum Genera’da mantarlarla ilgili araştırmalarını<br />
yayımlamış; Peroson, 1801’de Synopsis Methodica Fungorum adlı eserinde mantarlara<br />
ilişkin taksonomik incelemeleri Mycologia Europea’da üç ciltlik eserinde toplamış,<br />
burada mantarları 2 sınıf, 6 takım ve 71 cinse ayırarak sınıflandırmıştır. Fries (1794-<br />
1878), bugünkü mantar sistematiğinin esasını oluşturan “Systema Mycologicum” adlı<br />
eseri yayınlamıştır 1,2 .<br />
Robert Remark, 1834’de favuslu olgudan aldığı örneği incelemiş ve mantar<br />
elemanlarını tanımıştır. Prof. Johann L. Schöenlein, 1839’da favusun etkeninin mantar<br />
olduğunu bildirmiştir. Remark, 1845’de favus etkenini kültürde üretmiş ve etkeni<br />
Achorion schöenleinii olarak isimlendirmiştir. Remark ve Schöenlein’in bulgularından<br />
habersiz olan ve gerçekte tıbbi mikolojinin kurucusu sayılan Parisli fizikçi David<br />
Gruby; 1841’de favus etkenini önce besiyerinde izole etmiş, daha sonra deriye inoküle<br />
ederek hastalık oluşturduğunu göstermiştir. Yine Gruby, 1843’de Microsporum<br />
audouinii’nin kıldışı infeksiyonunu, 1844’de ise Herpes (Trichophyton) tonsurans’ın<br />
kıliçi infeksiyonunu tarif etmiştir 3 . Baerensprung 4 , 1855’de egzema marginatum’lu<br />
2
Change language