rapor

Başvuru no: 148 * van, 1995
BAŞVuRu TARİHİ: 09.09.2011
Ben, askeri firar dosyamda çektiklerimi ve gördüklerimi,
bu ülke için çok değersizmişim diye yazıyorum.
Sadece içine düştüğüm durum çok inanılmaz can sıkıcı
ve ruh halimi bozdu. İzinli çıktığım birliğime 18 gün
sonra döndüm diye 11 ay 20 gün hapis cezası aldım. Ve
sadece sayılı günler kaldı. Ayın 10’unda teslim olmam
gerekiyormuş, halen cezaevi psikolojisine alışmış birisi
değilim. Çünkü askeriyedeki birliğime gidinceye
kadar 45 gün o rezilliği şehir şehir çektim. Aşağılandık,
yemek verilmedi. İstihkakımız yokmuş. Başımın üzerinde
yanan ve sönmeyen bir ışık aklıma geldikçe tüylerim
diken diken oluyor. Son çarem sizlersiniz. Çünkü
hukuken elim kolum bağlı. “Ne olacak?” diye kendi
kendime düşünüyorum. Ben, 18 gün, evladım için bir
şeyler yapmaya çıktığım askeri birliğime geri dönmüyorsam,
döndüğümde askerliğimi herhangi bir şekilde
Hakkari Yüksekova Jandarma Komando Özel Harekat
Tabur Komutanlığı’nda yapıyorsam ve sadece 18 gün...
Herhangi bir vukuatım bile yok askeriyede. Sadece
çocuğum için. Ama bunu devlet baba neden görmüyor?
Neden? Çalışıyorum, işim gücüm mahvolmuş durumda.
Millet 1 liraya muhtaçken ben ailemi ve kendi
mağduriyetimi kime bırakıp gideceğim, soruyorum.
Benim bugüne kadar adli suç teşkil etmiş bir sabıkam
ve bir karakola girmiş belgem dahi yoktur. Soruyorum,
18 güne 11 ay, 20 gün hangi kitapta yazar? Hangi adalet
var? Allah’a şükür, terör yanlısı bir suç işlemedim. Alnım
ak, vatanımı milletimi gayet seven bir insanım.
[148 No’lu başvuru ile ilgili basında çıkan yazı:
23.01.2012 tarihli RADİKAL: Ezgi BAŞARAN’ın
“Travmatik erkek taburları” başlıklı yazısı]
İzİnlİ çıktıĞım
bİrlİĞİme 18 gün
sonra döndüm dİye
11 ay 20 gün hapİs
cezası aldım.
ORANTISIZ CEZALAR 47