rapor

-22 derecede gece koĞuŞları boŞaltıp eĞİtİm
adı altında bekletİlİyoruz. Öksüre öksüre
o soĞukta çök kalk yapıyoruz. Hastayız
dedİĞİmİzde İse “İŞe yaramaz, numara yapıyor”
gözüyle bakıyorlar.
Başvuru no: 262 erzincan,
2011
BAŞVuRu TARİHİ: 16.10.2011
Bu ay daha acemi birlikte olan kardeşim, Erzincan’da
asker. Sağ ayağında platin, sol ayağında çatlaklık vardı.
Sol elinde de sakatlık var. Raporları da vardı. Hastaneye
gidiyor, oradaki doktor bağırıyor ve “Seni döverim”
diye tehdit ediyordu. Kardeşim üst devrelerin küfürlerine
maruz kalıyordu. Bu yüzden o sakat hali ile içtimaya
ve eğitime katılıyor. Sabaha kadar ayağının ağrısı ile
baş başa kalmaktadır.
Başvuru no: 329 ısparta,
2001
BAŞVuRu TARİHİ: 18.11.2011
2001 yılında 18 ay askerlik yaptığım Eğirdir Dağcı Komando
Okulu’nda askerliğimin son dönemlerinde kıl
dönmesi ameliyatı oldum. Benimle birlikte ameliyat
olan tüm arkadaşlarım 45 günlük hava değişimi alarak
terhis oldular. Ben ise o dönem ameliyat olduğum bölümün
binbaşısının bana kıl olması üzerine ameliyat
olduktan 3 gün sonra birliğime gönderilerek o halde askerliğimi
sürdürmeye devam ettim. Askerliğimin son
dönemlerinde dikişlerinin bile üzerimde olduğu yaramı,
askerlik şartlarında koruyabilmek için çok sıkıntı
çektim ve ucuz atlattım.
Başvuru no: 402 trabzon,
2011
BAŞVuRu TARİHİ: 22.12.2011
12 Temmuz günü bir kaza sonucu ayağım ezildi. 21 gün
iş göremez raporu aldım. 14 Temmuz’da bir başka mahkemeye
çıktım. Telefon kullandığım için 13 gün verdiler.
Yani benim askerliğim 20 gün uzadı. Ve bana cezamı
1 Ağustos’ta çekeceğimi söylediler. Ama bir sorun
vardı, ben yatalaktım. Acılar içinde yatakta kıvranıyordum.
Hava değişimi istedim, kesilmiş cezan var dediler.
Bırakmadılar. Benim normal iş göremez raporum
5 Ağustos’ta bitiyordu. Doktor, “Yine gel, yine vereceğim.”
dedi ama beni 1 Ağustos’ta cezaevine koydular.
Askeri cezaevine sakat bir şekilde değneklerle girdim.
İnanılmaz acılarım vardı. Ne bir doktora götürdüler, ne
de ilgilendiler. Öylece yapayalnız bıraktılar. Ayağıma
özel bir aparat takılacaktı. “Paran varsa alırsın, yoksa
sana kimse o aparatı vermez.” dediler. Bir vatan haini
muamelesi gördüm.
Başvuru no: 417 ağrı,
2011
BAŞVuRu TARİHİ: 01.01.2012
Kışlada farzdır küfür, hakaret yemek. Her gün yiyoruz
aynı hakaretleri. Ayrıca Doğubeyazıt’ta askerlik
yapmaktayım. -22 derecede gece koğuşları boşaltıp
eğitim adı altında bekletiliyoruz. Öksüre öksüre o soğukta
çök kalk yapıyoruz. Hastayız dediğimizde ise
“işe yaramaz, numara yapıyor” gözüyle bakıyorlar. Bu
imkânsızlıklarda askerlik yapıyoruz arkadaşımda verem
hastalığı oluştu, revirde bir şey yok dediler, 1 ayda
kendisini zar zor hastaneye atabildi… Biri bizi buradan
kurtarsın!” çığlıklarını kimse duymuyor, sesimiz kimseye
ulaşmıyor. Psikolojimiz alt üst olmuş durumda.
Evimden 1600 km uzaktayım, 7 aydır ailemi görmüyorum
izine de gidemiyorum yolların durumundan dolayı.
Ölümü çözüm olarak görsem 1 dakika duramayacağım
artık bu psikolojiyle.
YETERLİ SAĞLIK HİZMETİ ALAMAMA 39