“13. GENEL KURUL” TOPLANTISI 25 Mayıs 2002 - İstanbul SMMM ...

doğru şeyler de söylüyor. Örneğin ekonominin unsurlarının muhasebeciler tarafından
denetlenmesi gibi. Örneğin çeşitli konularda demokratikleşme talepleri gibi. Ancak doğruları
söylemek kadar doğruların kimin tarafından söylendiği de önemlidir. 12 yıllık Oda yönetim
ve harcamaları üye denetimine açık olmayanların ekonomi denetimine talip olmaları
inandırıcı olabilir mi? Yönetimlerinde saltanat kuranların demokrasi talepleri ciddiye
alınabilir mi? Giderek ağırlaşan mesleki sorunlarımıza atama ile belirledikleri temsilcilerden
oluşan sözde kurumlarda çözümler aradılar, ama sorunlar daha da ağırlaştı. Yasa ve tebliğlerle
ağır görev ve sorumluluklar yüklendi. Buna karşın hak ve yetkilerimiz azımsanmadı.
Değerli arkadaşlarım, hatırlatmak istediklerimden bazılarını sizlerle paylaşmak istiyorum.
Meslek yoğun bir talep baskısı altındadır. Her yıl yalnız İstanbul’da binlerce kişiye ruhsat
verilmektedir. Mevcut meslek yasası talep baskısını önleyecek şekilde değiştirilmiyor,
değiştirilmek istenmiyor. Hala üniversite öğreniminin gerekliliği kavranabilmiş durumda
değildir. Bu mantık meslek yasa değişiklik teklifine de yansımıştır. Hala lise mezunları ön
lisans mezunları ve muhasebe öğretimi almayanların mesleğe girişinin önü yolu açılmaya
çalışılıyor. YMM sınavına girebilmek için SMM ruhsatının yeterli olmasını bağımlı ve
bağımsız ayırımının yapılmaması gerektiğini söylüyoruz. YMM leri kollayan 18 No'lu Tebliğ
ve hadler koyan 4 No'lu Tebliğ yeniden ele alınmalıdır. Ünvanlar arasında yetki karmaşasına
son verilmelidir. Giderek buyurgan ve üstenci bir tutum takınan YMM azınlığı TÜRMOB
yönetiminde geleceğimizle ilgili kararlar verememelidir. Mesleki faaliyette KDV’ nin
oluşması tahsilat esasına bağlanmalıdır. Oda üyelerini şaşkına çeviren ücret tarifesi kaosuna
son verilmelidir. Meslek mensubu almadığı alamadığı ücretin vergisinden kurtarılmalıdır. Bu
karmaşayı eleştiren ve çözüm önerenler disiplin cezasıyla tehdit edilmemelidir.
Sayın divan, sevgili meslektaşlarım yüzlerce meslek mensubunun bürosunu kapattığı,
binlercesinin yeni arayışlar içerisinde olduğu bunalımlı bir süreçten geçiyoruz. Kayıt dışı
ekonomi haksız rekabete neden olmakta pazarlık gücünü yitiren meslektaşlar bilgi ve
emeklerini ucuza satmak zorunda kalmaktadırlar.
Çalışmalarına her ilçede katıldık. Son konuşmacı olarak her zamanki gibi bizi dinledikten
sonra yanıtlayacaklar.
Değerli arkadaşlarım; sorunlarımız ağır, ama çözülemez değil. Sizlerin demokratik katılımı ile
mümkün olacaktır. Bizlerin ortak üretimiyle bu mümkün. Başka bir Oda yönetimiyle
mümkün. 10 yıldır meslek camiasında bir bloklaşma yaratıldı. Arkadaşlar ayrı yerlerde oturur
oldular. Aynı otobüse binmez oldular. Selam vermez oldular. Birlikte çalışamaz ve üretemez
oldular. Umutsuzluğa düştüler. Meslek mücadelesinden koptular. Oda Başkan’ımız
ziyaretlerinde aynı katta bulunan meslektaşlardan yalnız kendi grubundan olanları ziyaret etti.
Binlerce arkadaşı pas geçti görmezden geldi. Sayın Başkan 13 yıldır İstanbul Oda Başkanı
oldunuz ama muhasebecilerin başkanı maalesef olamadınız. Temel sorunumuz varsa yoksa
seçim oldu. Bir seçimin bittiği gün diğer seçimi başlattınız. 12 yıldır seçimler kazanıyorsunuz
bu sizin ihtiraslarınızı tatmin etmeye yetmedi mi? Başkanın görevi Oda seçimlerine katılan
her kişi ve gruba eşit yarışma koşulları hazırlamaktır. Bu konuda Genel Kurul’a davetten
başka ne yaptınız? 2001 yılı ocak ayında seçimde aday olacağımı belirtip Oda üyelerinin
adlarını ve adreslerini ücret karşılığı istemiştim. Hala yanıt vermediniz. Değişim hareketi
binlerce üyeye ulaşma olanağı bulamadı. Sayın Oda yöneticileri, bu sizin demokratik
vicdanınızı sızlatmıyor mu? Oysa diğer odaların üye listeleri internet sayfalarında herkese
açık. Şirketlere bile verdiğiniz listeleri kör grup çıkarları uğruna bizden esirgediniz. Bu nasıl
çağdaşlıktır, bu nasıl demokratlıktır?
48