gelişmekte olan ülkelere yönelik finansal sermaye hareketleri ve ...

Aktif fiyatlarında yaşanacak ciddi bir artış yada bir düşüş finansal piyasalarda bir
ekonomik krize sebep olabilecektir. Yine ülkenin finans piyasalarının; ekonomik kriz riski
altındaki ülke yada bölgelerle ciddi anlamda benzerlikler göstermesi yada yoğun ekonomik
bağlantılarının olması yine ciddi bir finansal kriz göstergesi olarak tanımlanmasına sebep
olabilecektir.
Mikroekonomik finansal kriz göstergeleri ise aktif kalitesi, piyasa riski duyarlılığı,
piyasa ve finansal piyasa yapısı göstergeleridir. Çalışmanın önceki bölümlerinden
hatırlanacağı gibi finansal piyasalardaki kurumların aktif yapılarının kötü olması ekonomik
kriz göstergesi olarak tanımlanmıştır. Piyasa riski duyarlılığı yani finansal piyasalardaki
kurumların açık pozisyonda bulunmaları da, yaşanabilecek bir devalüasyon halinde finansal
piyasalarda ciddi değer kayıplarına sebep olabileceğinden finansal kriz göstergeleri arasında
yer almaktadır. Piyasa ve finansal piyasa göstergeleri ise finansal kurumların ve finansal
piyasaların derinliği ile finansal kurumların uluslararası kredibilitesi gibi yapısal
özelliklerinden kaynaklanan finansal kriz göstergeleridir.
2.2.3 Krizleri Açıklayan Modeller
Ekonomik krizleri açıklamaya yönelik birçok kuramsal çalışma yapılmakla birlikte,
oluşturulan kriz modelleri genel olarak üçe ayrılmaktadır. 1979’da Krugman’ın
çalışmalarıyla başlayan birinci nesil kriz modelleri Latin Amerika’da yaşanan ekonomik
krizleri açıklama konusunda kullanılmışlardır. 1994 yılında Obstfeld’in çalışmalarıyla ikinci
nesil kriz modelleri ortaya atılmış, özellikle Avrupa’da ve bazı gelişmekte olan ülkelerde
yaşanan spekülatif saldırılara dayanan ekonomik krizleri açıklamada kullanılmışlardır.
Güneydoğu Asya krizinden sonra birinci ve ikinci nesil kriz modellerinin yetersiz kalması ile
yeni nesil kriz modellerinin ortaya atılmasına sebep olmuştur.
2.2.3.1 Birinci Nesil Kriz Modelleri
Ekonomik krizleri açıklamaya yönelik oluşturulan modellerin ilki, spekülatif atak
modelleri olarak da adlandırılan birinci nesil kriz modellerdir (Yay- Yay – Yılmaz, 2001: 24).
1979 yılında Krugman tarafından ortaya atılan birinci kriz nesil modelleri, 1984’de Flood ve
Garber’in çalışmalarıyla geliştirilmiştir (Bozkurt – Dursun, 2006: 261). Modeller ekonomik
krizlerin genel olarak tutarsız ve sürdürülemez ekonomi politikaları ve ekonomik yapıdaki
66