gelişmekte olan ülkelere yönelik finansal sermaye hareketleri ve ...

kurumlar, bankaların kendilerine sağladıkları kredilerle likiditenin ciddi bir biçimde
yükselmesine sebep olmuşlardır. Tablo 22’den de görülebileceği gibi 1995 yılında bankaların
sağladıkları kredilerin toplam büyüklüğü GSYİH’nın %28’i seviyesindeyken, krizin yaşandığı
2001 yılında bu oran %74 gibi çok büyük rakamlara ulaşmıştır.
Kredilerin bu şekilde artması geri dönmeyen kredilerin oranının da aynı şekilde
artmasına sebep olmuştur.
12
10
Kaynak: Çonkar – Ata, 2003: 16
8
6
4
2
0
Grafik 21. Türkiye Bankacılık Sektöründe Kriz Öncesinde
Geri Dönmeyen Kredilerin Toplam Kredilere Oranı (%)
1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002
Grafik 21’de de görüldüğü üzere ekonomide yaşanan kredi genişlemesine paralel
olarak geri dönmeyen kredilerin oranı da artmış, bankacılık sektörünün mali yapısı çok ciddi
bir risk altına girmiştir. Geri dönmeyen kredilerin, oranlarının bu şekilde artması
mikroekonomik kriz göstergelerinden aktif kalitesi göstergeleri açısından ciddi bir ekonomik
kriz sinyalidir.
Mikroekonomik kriz göstergelerinden likidite göstergeleri açısından da bankacılık
sektörü ciddi problemler yaşamaktadır. Tablo 22’de de görülebileceği gibi para arzının
uluslararası rezervlere göre arttırılması sebebiyle, M2 para arzı TCMB rezervleri oranı %4’de
sabit kalmıştır. Ancak bankacılık sektörünün açtığı kredi miktarlarının yüksekliği sebebiyle
M2 para arzının GSYİH’ya oranı çok hızlı bir şekilde yükselmiştir. Krizin olduğu yılda
%46’ya kadar yükselen bu oran likiditenin çok ciddi bir oranda arttığının bir göstergesidir.
Likidite göstergeleri Türkiye ekonomisi için kriz öncesinde ciddi bir para krizi ve bankacılık
krizi riskini ortaya koymuştur.
119