tc balıkesir üniversitesi fen bilimleri enstitüsü ortaöğretim fen ve

manyetik akı üzerinde incelemişlerdir. Araştırmacılar öğretmenlik eğitimi alan 50
öğrenciden, elektromanyetizma dersi almadan önce akı kavramını ve fiziksel
anlamını tanımlamalarını istemişlerdir. Öğrenciler akıyı;
Bir büyüklüğün bir yüzey alanından geçmesi (% 40)
Manyetik alanın akışı (% 28)
Çeşitli madde ya da parçacıkların belli bir yüzey alanındaki hareketi
(% 12)
olarak tanımlamışlardır. % 20’lik kısım ise belirli bir açıklama yapamamıştır. Bu
öğrencilerden elde edilen cevaplar doğrultusunda araştırmacılar çoktan seçmeli bir
ölçek geliştirmiş ve 64 lisans öğrencisine uygulamışlardır. Bu testin uygulanması
sonucu elde edilen bulgular şu şekilde özetlenebilir:
Öğrencilerden hiçbiri manyetik alanın neden vektör ile ifade edildiğini
açıklayamamıştır.
Sadece iki öğrenci tam olarak manyetik alanların nasıl manyetik alan
çizgileri ile ifade edilebileceğini açıklayabilmiştir.
Öğrencilerin % 50’si akıyı belli bir zaman aralığında yüzey alanından
geçen manyetik alan miktarı, %36’sı yüzey alanından geçen manyetik
alan miktarı olarak tanımlamıştır.
Öğrencilerin % 64’ü yüzey alanı, % 58’i manyetik alan, % 36’sı yüzey
normali ve manyetik alan arasındaki açının değişimi ile manyetik akının
değişeceğini belirtmişlerdir.
Araştırmanın sonunda öğrencilerin manyetizma ile ilgili kavramların
(manyetik alan ve manyetik akı gibi) yapılandırılması ile matematiksel ifadeler
(vektör, integral) arasındaki bağlantıları belirlemede güçlük yaşadıkları belirlemiştir.
Mauk ve Hingley (2005) yaptıkları çalışmada geliştirdikleri bir öğretim
programının etkisini üniversite seviyesinde dört farklı öğrenci grubunu kullanarak
belirlemeye çalışmışlardır. Bu gruplar: programın uygulandığı grup, normal
programın uygulandığı grup, kontrol grubu ve özel (onur) öğrencilerin bulunduğu
gruptur. Hazırlanan program; öğrenci görüşlerini yoklamayı amaçlayan bir ön-test,
uygulamalı alıştırmaları destekleyici çalışma yaprakları ve ev ödevlerini
15