Tam Metin

işaret eder. Sedimentlerde yaşayan harpaktikoidler; (1) intersititial, (2) gömülgen ve
(3) epibentik olmak üzere üç yaşam tarzından birine sahiptirler [16].
Đntersititial kopepodlar küçük, kurtçuk benzeri (vermiform) ve uzamış vücut
yapısına sahip olan hayvanlardır. Kum içerisindeki boşluklar ve partiküller arasında
solucan gibi kıvrılarak hareket ederler. Gömülgen olanlar ise genellikle
sefalotoraksları daha genişlemiştir. Çamuru kazabilmek ve önlerini kapayan
sediment parçalarını yollarından uzaklaştırmak için özellemiş kürek şekilli üyeleri
vardır. Epibentik formlar genellikle daha geniştirler ve vermiform dışında çeşitli
vücut şekillerine sahiptirler. Sediment yüzeyinde yaşayan bu formların çoğu yüzme
yeteneğine sahiptir [16].
1.4 Harpaktikoidlerin Morfolojisi
Copepoda altsınıfında gymnoplean ve podoplean olmak üzere vücudun
eklemlenmesindeki farktan kaynaklanan, iki temel vücut organizasyonu yani
“tagmosis” bulunur. Gymnoplean vücut organizasyonunda (Platycopioida ve
Calanoida’da olduğu gibi) bu eklemlenme beşinci vücut somitinden sonra iken (Şekil
1.1C), podoplean vücut organizasyonunda (Harpacticoida ve kalan diğer Copepoda
takımlarında) bu eklemlenme dördüncü ve beşinci vücut somitleri arasında yer alır
(Şekil 1.1A,B). Temel eklemlenme vücudu anteriyörde bir prosom ve posteriyörde
bir urosom olmak üzere ikiye böler (Şekil 1.3). Prosom ise daha sonra iki alt bölgeye
ayrılır. Anteriyördeki kısım sefalosom adını alır. Sefalosom 5 baş üyesi ve
maksilipedleri taşıyan tergitlerin birleşmesiyle oluşmuş devamlı bir yapı gösteren
koruyucu bir kılıf ile kaplıdır. Bununla birlikte çoğu harpaktikoidte birinci çift
yüzme bacağını taşıyan somit sefalosom ile birleşerek sefalotoraks adı verilen yapıyı
oluşturur. Bu kısmın posteriyöründe ikinciden dördüncüye kadar yüzme bacaklarını
taşıyan 3 serbest prosomit (bazen serbest göğüs somitleri ya da matasome olarak da
adlandırılır) bulunur. Ancak Canuellidae, Phyllognathopodidae, Chappusiidae ve
Cervinioidae familyalarında birinci çift yüzme bacaklarını içeren somit sefalosom ile
birleşmemiştir ve bu sebeple dört adet serbest prosomit vardır.
9