GİRİŞ VE AMAÇ

kompeksi yöntemi kullanarak, E-cadherin ekspresyonunun özofagus, mide ve meme
kanserleri dahil çeşitli organ kanserlerinin %45,5’inde azaldığını bildirmiştir (57).
Başka araştırmacılar in vitro hücre hatlarında ve in situ karsinomlarda çeşitli
ekspresyon modelleri bildirmişlerdir. Ancak kanserli olmayan epitelyal hücreler
enflamasyonlu dokularda veya kansere bitişik bir alanda bile hücre-hücre sınırlarında
stabil ekspresyon gösterirler. Bu gözlemler, E-cadherinin bozulmuş ekspresyonunun,
malign transformasyonlu hücrelerin bir karakteristiği olduğunu ortaya koymaktadır. Ecadherin
ekspresyonundaki bu azalma artık, cadherin peptidlerinin proteaz bölünmesi
ve E-cadherin yapısal genindeki mutasyonlar veya E-cadherin geninin transkriptlerinde
bir bozulma veya bastırılma olarak kabul edilmektedir. E-cadherin geninin bulunduğu
16q alelik kaybı ve translasyonel bozukluk da insan kanserlerinde anormal E-cadherin
ekspresyonunun olası mekanizmaları olarak bildirilmiştir (58). İlginç olan şu ki,
patolojik incelemeler tümörlerin çoğunluğunun, heterojenöz bir şekilde, azalmış Ecadherin
ekspresyonuna sahip olduğunu göstermiştir. Çok metastatik hücrelerin, hücre
kültürü koşullarına bağlı olarak kolayca çeşitlilik gösteren stabil olmayan bir Ecadherin
ekspresyonuna sahip olduğu bildirilmiştir. Mareel ve ark.’ları (59), çıplak
farelerde MDCK (Madin-Darby canine kidney ) hücrelerinin E-cadherininin in vivo
ortamda tersine çevrilebilir bir şekilde aşağı yönde düzenlendiğini göstermiştir.
Dolayısıyla, heterojenöz E-cadherin ekspresyonu, yalnızca tümör heterojenliğinden
değil aynı zamanda in vivo ortamda bir klonda stabil olmayan ekspresyondan da
kaynaklanabilir (51).
E-cadherin ve tümör diferansiyasyonu: İmmünohistokimyasal araştırmalarda,
diferansiye tipte tümörler olarak sınıflandırılan, epitelyal morfolojiye sahip tümörlerde
yüksek miktarda cadherin ekspresyonu görülürken, diferansiye olmayan tipte tümörler
olarak sınıflandırılan, yayılan morfolojiye sahip tümörlerde bu moleküllerin
ekspresyonu daha az görülür. E-cadherin ekspresyonunun az olması ile tümör
diferansiyasyonu kaybı arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir korelasyon vardır. Diğer
bir deyişle, E-cadherin ekspresyonu veya fonksiyonu bozulduğunda artık epitelyal
yapılar oluşmaz. Bu gözlemler cadherinlerin, doku morfolojisinin önemli belirleyicileri
olduklarını öne süren in vitro deneylerle tutarlıdır. Mc Neil ve ark.’ları (60) ise Ecadherinin,
hücre polaritelerinin oluşmasında önemli bir faktör olan Na+, K+-
ATPase’in polarize dağılımına sebep olduğunu bildirmiştir (51,60).
E-cadherin ve kanserin yayılması: E-cadherin ekspresyonunda bozukluk
sıklıkla, morfolojik derecede, yayılma özelliği ve lenf düğümü tutulumu ile tanımlanan
17