fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

düllah› Vehebin k›z› Âmine ile evlendirmifldim. Bir o¤lu
dünyâya geldi. ‹smini Muhammed koydular. Babas› ve annesi
vefât etdi. Onu ben ve amcas› himâye ediyoruz. Seyf ibni
Zilyezen Abdülmuttalibe dedi ki: Sana söylediklerim do¤rudur.
Gönlünü hofl tut. Onun hâlini gizle. Onu yehûdîlerden
koru. Onun düflmân›d›rlar. Hak Sübhânehü ve teâlâ
Onu, onlara karfl› muzaffer k›lacakd›r. Onlar Ona zarar veremeyeceklerdir.
Bu sözleri seninle buraya gelen yol arkadafllar›na
söyleme. Onlar›n hîlesinden emîn de¤ilim. Allahü
teâlâ korusun, Onu öldürmek kasd›yla bir tuzak kurarlar.
Elbette bunlar veyâ bunlar›n o¤ullar› Ona düflmânl›k edecekler,
belki savaflacaklard›r. Fekat Hak Sübhânehü ve teâlâ
senin torununu onlar›n hepsine karfl› gâlib edecekdir. E¤er
ömrümün yetece¤ini bilseydim, bütün ordular›m› Medîneye
toplard›m. Oray› kendime flehr seçerdim. Ona yard›m etmekle
flereflenirdim. Çünki, kitâblar›m›zda Onun Medîneye
yerleflece¤i, ya’nî yerinin Medîne oldu¤u bildirilmifldir. ‹flleri
orada yapacak, yard›mc›lar› oradan olacak. Defn edilece-
¤i yer oras› olacakd›r. fiimdi Ona bir zarar gelmesinden
korkmasayd›m, bütün Arabistan halk›n› Ona tâbi’ olmaya
ve îmân etmeye ça¤›r›rd›m. Bu emâneti sana b›rak›yorum.
Bu husûsda bir kusûr etmeyesin.
Sonra pâdiflâh misâfirlerinin herbirine onar köle ve onar
câriye, k›rk parça kumafl, yüz deve, befl r›tl alt›n, on r›tl gümüfl
ve bir ipek kab içi dolusu anber hediyye etdi. Abdülmuttalibe
dahâ çok verdi. Gelecek sene tekrâr geliniz dedi.
Fekat pâdiflâh Seyf ibni Zilyezen o sene vefât etdi. Abdülmuttalib
Kureyfllilere flöyle dedi: Bana çok verdi diye hased
etmeyiniz. Zîrâ pâdiflâh›n verdiklerinin temâm› bana ve benim
o¤ullar›mdan olacak flerefe nisbetle çok azd›r. Abdülmuttalibe
o fleref nedir diye sordular. Fekat o bunu gizli tutdu.
¥ Hazret-i Muhammedin “sallallahü aleyhi ve sellem”
peygamberli¤ini müjdeleyen hâdiselerden biri de flöyledir:
Bir gün çocuklarla oynarken, Müdlec o¤ullar›ndan bir gurub
Onu gördü. Yanlar›na ça¤›rd›lar ve aya¤›na bak›p hayli ze-
– 82 –