fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

açd›. Bir parça siyâh ipek dahâ ç›kard›. Üzerinde bir insan
resmi vard›. Beyâz benizli, k›v›rc›k saçl›, k›rm›z› gözlü, bafl›
büyük ve sakal› güzel idi. Bunu tan›r m›s›n›z, dedi. Tan›may›z
dedik. Bu Nûh aleyhisselâmd›r, dedi. Sonra sand›kdan
bir bölme dahâ aç›p bir parça siyâh ipek ç›kard›. Onun üzerinde
de bir insan resmi vard›. Çok beyâz, aç›k al›nl›, güzel
gözlü, beyâz yüzlü, ak sakall› ve sanki canl› gibi tebessüm
eder bir hâldeydi. Bunu tan›d›n›z m›, dedi. Hây›r dedik. Bu
‹brâhîm aleyhisselâmd›r, dedi. Sonra bir resm dahâ ç›kard›.
Ak benizli idi. Herakl bize bunu tan›d›n›z m›, dedi. O Peygamber
Efendimiz idi “sallallahü aleyhi ve sellem”. Hemen
tan›d›k ve evet vallahi bu bizim Peygamberimizdir, dedik ve
ister istemez a¤lafld›k. Melik aya¤a kalkd› ve sonra oturdu
ve Allah hakk› için bu sizin Peygamberinizdir, dedi. Biz de
evet bu bizim Peygamberimizin sûretidir, sanki onu canl› gibi
görüyoruz, dedik. Sonra Melik bize dikkatlice bakd› ve
bu resm bu sand›¤›n son bölümündedir. Fekat ne yapaca¤›n›z›
görmek için bunu size acele ederek önce gösterdim, dedi.
Sonra sand›¤›n di¤er bölmelerini birer birer açd›. Her birinde
bir Peygamber sûreti vard›. Son olarak bir yi¤it resmi
ç›kard›. Siyâh sakall›, nûr yüzlü, güzel gözlüydü. Bunu tan›d›n›z
m›, dedi. Hây›r bilmiyoruz, dedik. Bu Îsâ bin Meryemdir
“aleyhisselâm”, dedi.
Herakle, bunlar› nereden buldunuz. Bunlar peygamberlerin
hilyelerine uygundur. Zîrâ Peygamber Efendimizin sûreti
hilye-i se’âdetine uygundur, dedik. Dedi ki, Âdem aleyhisselâm,
neslinden ne kadar peygamber gelecekse sûretlerini
görmeyi Allahü teâlâdan diledi. Allahü teâlâ onlar›n sûretlerini
gönderdi. Âdem aleyhisselâm›n hazînesinde idi.
Zülkarneyn o resmleri garb taraf›nda bir yerde buldu ve
Danyâl aleyhisselâma verdi. Danyâl aleyhisselâm o resmleri
ipek parçalar› üzerine geçirdi. Bunlar aynen Danyâl nebînin
tasvîr etdi¤i resmlerdir. Herakl bunlar› anlatd›kdan sonra;
Mülkümü terkedip sizin yan›n›zda ölünceye kadar hizmetcilerinizden
olmay› çok isterdim, dedi. Sonra bize güzel
hediyyeler vererek gönderdi. Emîr-ül mü’minîn Ebû Bekrin
– 50 –