fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

HÂT‹ME (SON BÖLÜM)
Ehlullah›n, evlîyan›n kerâmetleri, Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” mu’cizeleri kabîlindendir. Yine Resûlullaha
“sallallahü aleyhi ve sellem” muhâlefet edenlerin, islâmiyyete
karfl› edebsizlik ve gevfleklik gösterenlerin u¤rad›klar›
felâketler ve cezâlar da, Onun mu’cizelerindendir. Bu
hâdiselerden ba’z›lar›:
Nasrânî bir kimse müslimân olmufldu. Bekara ve Âl-i ‹mrân
sûrelerini okudu ve vahy kâtibli¤i yapd›. Sonra mürted
oldu. Müslimânl›kdan ç›k›p, eski dînine döndü. Muhammed
“aleyhisselâm” benim yazd›¤›m fleylerden baflka birfley bilmez,
derdi. Ölünce onu defn etdiler. Sabâhleyin cesedini d›flar›da
buldular. Yer onu kabûl etmeyip, d›flar› atm›fld›. Bu ifli
Muhammedin “aleyhisselâm” Eshâb› yapm›fld›r, dediler.
Onun için derin bir kabr kazd›lar ve tekrâr gömdüler. Ertesi
sabâh, onu yer yine d›flar› atd›. Üçüncü def’a güçleri yetebildi¤i
kadar derin bir mezâr kaz›p, onu defn etdiler. Sabâhleyin
bakd›lar ki, toprak onu kabûl etmeyip, yine d›flar› atm›fld›.
Art›k bu iflin insanlar taraf›ndan yap›lmad›¤›n› anlay›p,
onu öylece b›rakd›lar.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, (Melekler ilm
ö¤renenlerin bu iflinden râz› olduklar›ndan, kanatlar›n› yere
sererler) buyurmufldu. Z›nd›klardan biri bunu iflitince, ben o
meleklerin kanatlar›n› k›raca¤›m diyerek, na’l›nlar›n›n alt›na
demir çiviler çakd›. Mâlik bin Enesin “rad›yallahü anh” ilm
meclisine do¤ru gitdi. Giderken, aya¤›na giydi¤i çivili na’l›nlar›n›
yere vurarak, meleklerin kanatlar›n› k›r›yorum diyordu.
O s›rada birdenbire aya¤› tak›l›p yere düfldü ve aya¤a
kalkamad›. Onu evine götürdüler. ‹ki aya¤›nda a¤r›l› bir hastal›k
meydâna geldi ve ayaklar›n› kesdiler. Ölünceye kadar
kötürüm kald›. Bu hâdiseyi nakl eden kimse flöyle demifldir:
Ben o kimseyi önceden görmüfldüm. Ceylân gibi h›zl› gider-
– 441 –