fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Ebû Müslim Havlânî evine girince, Allahü ekber diyerek
tekbîr getirirdi. Han›m› da tekbîr getirerek karfl›lar ve hizmetini
görürdü. Bir gün bir kad›n han›m›na gelerek, e¤er
kocan Mu’âviye “rad›yallahü anh” aleyhinde söz söylerse,
ona bir hizmetci veririm ve çok yard›mda bulunurum, râhat
geçinirsiniz, dedi. Ebû Müslîm Havlânî hazretleri akflam eve
gelince tekbîr getirdi. Han›m› her zemânki âdetini terkedip,
tekbîrle karfl›lamad› ve hizmetini görmedi. Bir kimsenin,
han›m›na fesâdc›l›k yapd›¤›n› anlad›. Allah›m, han›m›ma fesâdc›l›k
yapan kimsenin gözlerini kör eyle diye düâ etdi. Fitneci
kad›n evinde oturuyordu ve önünde bir ç›ra vard›. Birden
bire yan›ndakilere ç›ra söndü, dedi. Yan›ndakiler hây›r
sönmedi, yan›yor dediler. Kad›n öyleyse benim gözlerim
kör oldu, dedi. Sonra gözlerinin Ebû Müslim Havlânînin
düâs›yla kör oldu¤unu anlad›. Huzûruna gidip, yapd›¤› ifle
piflmân oldu¤unu söyliyerek, düâ etmesini istedi. Ebû Müslim
Havlânî “rahmetullahi aleyh” Allah›m, e¤er bu kad›n
do¤ru söylüyorsa, gözlerini aç diye düâ etdi. Kad›n›n gözleri
aç›ld›.
Ceylânlar, Ebû Müslim Havlânînin “rahmetullahi aleyh”
yan›na u¤rarlard›. Çocuklar ceylânlar›n durmas› ve ellerini
onlara dokunmalar› için düâ etmesini isterlerdi. Ebû Müslim
Havlânî düâ ederdi ve Allahü teâlâ ceylânlar› durdururdu.
Çocuklar onlara elleriyle dokunurlard›.
ÂM‹R B‹N ABD-‹ KAYS “rahmetullahi aleyh”
Fakîrlere da¤›taca¤› paray› ridâs›n›n ucuna ba¤layarak
yan›na al›rd›. Kendisinden birfley isteyen her fakîre mutlaka
verirdi. Evine dönünce para kesesini âilesinin önüne b›rak›rd›.
‹çindeki paray› sayarlard›, o kadar da¤›td›¤› hâlde para
ayn› ç›kard›. Hiç eksik ve fazla ç›kmazd›.
Âmir bin Abd-i Kays “rahmetullah› aleyh” bir gün bir
kavme misâfir oldu. Ayr›l›p giderken, su kab›na süt doldurup,
verdiler. Yolda giderken kendi kendine bu süt içmek
içindir. Abdest almak îcâb ederse ne yapar›m diyerek geri
döndü. Misâfir oldu¤u kimselerin yan›na gidip, sütünüzü al›-
– 420 –