fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

dediyse de, hazret-i Ömer “rad›yallahü anh” çok ›srâr etdi.
Bunun üzerine kalk›p, onunla birlikde yang›n›n ç›kd›¤› yere
gitdi. Bu hâdiseyi anlatan kimse flöyle demifldir: Ben de onlar›n
arkas›ndan gitdim. Bakd›m ki, Temîm-i Dârî “rad›yallahü
anh” eliyle atefle iflâret etdi. Atefli dar bir bo¤aza sokuncaya
kadar sürüp ta’kîb etdi. Hazret-i Ömer “rad›yallahü
anh” flöyle diyordu: “Gören, görmeyen gibi de¤ildir.”
[Bir rek’at nemâzda Kur’ân-› kerîmi hatm eden dört kifliden
biridir.]
ZEYD B‹N HÂR‹CE “rad›yallahü teâlâ anh”
Nu’mân bin Beflîr “rad›yallahü anh” flöyle anlatm›fld›r:
Zeyd bin Hârice “rad›yallahü anh” Medînenin s›hhatli kimselerinden
idi. Bo¤az›nda bir hastal›k ortaya ç›k›p, ö¤le ile
ikindi vakti aras›nda vefât etdi. Onu yat›r›p üzerine bir örtü
örtdüm. Sonra mescide gidip, ikindi ve akflam nemâzlar›n›
k›ld›m. Bir kimse gelip, bana haydi kalk, Zeyd bin Hârice vefât
etdikden sonra konufluyor, dedi. Acele yan›na gitdim. Ensârdan
bir cemâ’at etrâf›nda toplanm›fld›. Ben de yan›na
oturdum. Konufluyordu veyâ onun a¤z›ndan konufluluyordu.
fiunlar› söyledi¤ini duydum. Ömer “rad›yallahü anh” kavmin
celâletlisi idi. Allah yolunda çal›fl›rken kendisine gelen elem
ve s›k›nt›lardan korkmad› ve y›lmad›. Kuvvetlilerin za’îfleri
ezmesine mâni’ oldu, dedi. Sonra hazret-i Osmândan “rad›yallahü
anh” bahsedip, halîfeli¤inin son zemânlar›nda ç›kacak
fitne ve kar›fl›kl›klardan söz etdi. Sonra Cennet ve Cehennemden
ve içinde bulunanlar›n hâllerinden ba’z› fleyler
söyledi ve susdu. Orada bulunanlara ben gelmeden önce neler
söyledi diye sordum. Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve
sellem” ve hazret-i Ebû Bekrin “rad›yallahü anh” hâllerinden
haber verdi, dediler.
CÂR‹YE Z‹DE
“rad›yallahü teâlâ anhâ”
Hazret-i Ömerin “rad›yallahü anh” câriyesidir. fiöyle anlat›lm›fld›r:
Bir gün Zâide “rad›yallahü anhâ”, Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna geldi ve selâm verdi.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”: Ey Zâide, niçin ya-
– 415 –