fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

d›yallahü anh” elçisi ile, Hassân bin Sâbite “rad›yallahü anh”
hediyyeler göndermifldi. Hassân bin Sâbit, hazret-i Ömerin kap›s›na
gelip, içeri girerek selâm verdi. Ey mü’minlerin emîri!
Ben Âl-i Cefnenin hediyyelerinin kokusunu duyuyorum, dedi.
Hazret-i Ömer “rad›yallahü anh”, evet Cebele-i Gassânî sana
hediyye göndermifl, dedi. Bu hâdiseyi nakl eden kimse flöyle
demifldir: Hassân bin Sâbitin hâdiseden hiç haberi olmad›¤›
hâlde, yaln›z kokusuyla Âl-i Cefnenin hediyyeleri oldu¤unu
anlamas›na hayret eder, hiç unutmam.
AMR B‹N MÜRRET‹L-CÜHENÎ
“rad›yallahü teâlâ anh”
Müslimân oldukdan sonra, kavmine gidip, onlar› islâma
da’vet etmek için, Resûlullahdan “sallallahü aleyhi ve sellem”
izn istedi. Kavmine gidip onlar› islâma da’vet etdi. Kavminden
bir kifli hâric hepsi müslimân oldular. Îmân etmeyen
o kimse: Ey Amr! Allah senin hayât›n› sana zehr etsin. Bizim
putlar›m›z› terk etmemizi ve atalar›m›z›n dîninden dönmemizi
istiyorsun, dedi. Amr “rad›yallahü anh” ona, ikimizden
hangimiz yalan söylüyorsa, Allah onun hayât›n› zehr etsin,
dedi. O flahs›n dudaklar› ve a¤z› parçalan›p döküldü. Yidi¤i
yeme¤in tad›n› alamazd›. Sonra gözleri kör oldu, dili tutuldu
ve bu hâl üzere öldü.
‹HBÂN “rad›yallahü teâlâ anh”
Vefât edece¤i s›rada, beni iki parça elbise ile kefenleyin
diye vas›yyet etdi. Vefât edince iki elbise ve bir de gömlek ile
kefenleyip defn etdiler. Sabâhleyin, o gömle¤i elbiselerin
üzerine b›rak›ld›¤› bir a¤aç üzerinde gördüler. Bu gömlek
onun mu, yoksa baflkas›n›n m› diye tereddüt etdiler. O gömle¤i
diken terziyi buldular ve sordular. Terzi yemîn ederek,
bu gömlek, ‹hbân “rad›yallahü anh” defn edildi¤i zemân
üzerinde olan gömlekdir, dedi.
EBÛ KURSÂFE “rad›yallahü teâlâ anh”
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Ebû Kursâfeye
“rad›yallahü anh” bir elbise giydirmifldi. Halk ona düâ için
– 412 –