fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

humdur. Beni karn›na koyan kad›n yeryüzüdür. O¤lumun
beni çok aray›p bulamamas› ise, onun bu gazâda flehîd olmay›
çok isteyip, flehîd olamamas›n› gösterir.
Tufeyl bin Amr “rad›yallahü anh” Yemâme gazâs›nda flehîd
oldu. O¤lu Amr ise çok yara ald›. Fekat sonra s›hhate kavufldu.
Hazret-i Ömerin “rad›yallahü anh” halîfeli¤i zemân›nda
Yermükde o da flehîd oldu.
SEFÎNE “rad›yallahü teâlâ anh”
Zevcât-› mutahharadan Ümmü Selemenin “rad›yallahü anhâ”
kölesi idi. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” hayâtda
oldu¤u müddetce, Resûlullaha hizmet etmek flart› ile onu
azâd etdi. Sefîne “rad›yallahü anh” Ümmü Selemeye “rad›yallahü
anhâ” flöyle demifldir: E¤er sen bu flart› koymasayd›n, hayâtda
oldu¤um müddetce, Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve
sellem” yine hizmet ederdim. On sene hizmet etdi¤i söylenmifldir.
‹smin nedir diye soranlara, ad›m› söylemem. Bana Resûlullah
Sefîne ismini koymufldur, derdi. Kendisine Sefîne isminin
hangi sebeble verildi¤i soruldu¤unda, flöyle demifldir:
Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” ve Eshâb-› kirâm
ile sefere ç›km›fld›k. Yanlar›ndaki eflyâ a¤›rl›k vermifl olmal›
ki, bana kilimini yere ser, buyurdu. Bütün eflyâlar› o kilimin
üzerine koydu. Sonra bana bunlar› götür, sen Sefînesin
buyurdu. O gün benim üzerime bir deve yükü yüklediler. Yedi
yük saym›fllard›. Bana aslâ a¤›r gelmedi.
Kendisi flöyle anlatm›fld›r: Bir gün gemiye binmifldim.
Denizin dalgas›ndan gemi parçalan›p da¤›ld›. Bir tahta parças›na
tutunabildim. Dalgalar beni bir ormana atd›. Orada
bir aslan vard›. Ey Ebel Hâris (aslan)! Ben Resûlullah›n
“sallallahü aleyhi ve sellem” kölesi Sefîneyim dedim. Aslan
bafl›n› yere e¤di ve gelip yan›n› bana sürdü. Sonra bana yolu
gösterdi. Yola ç›kd›¤›m›zda yumuflak sesler ç›kar›yordu. Anlad›m
ki bana vedâ ediyordu.
HASSÂN B‹N SÂB‹T “rad›yallahü teâlâ anh”
Nakl edilir ki, Âl-i Cefneden olan Cebele-i Gassânî dinden
dönüp, Rûm kayserinin yan›na gitmifldi. Hazret-i Ömerin “ra-
– 411 –