fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Evet mümkin olur. Çünki, mü’minin rûhu bedenden ayr›l›nca,
istedi¤i yere gidebilir. Kâfirin rûhu siccînde habs edilmifldir,
dedi. Selmân-› Fârisî “rad›yallahü anh” vefât etdi. Bir gün kaylûle
için uyurken rü’yâmda Selmân-› Fârisînin “rad›yallahü
anh” geldi¤ini gördüm. Selâm verdi. Selâm›n› ald›m ve yerini
nas›l buldun, dedim. ‹yidir, tevekkül et, tevekkül ne iyi fleydir,
dedi ve bu sözü üç kerre tekrârlad›.
TUFEYL B‹N AMR DÛSÎ “rad›yallahü anh”
Kendisi flöyle anlatm›fld›r: Resûlullah “sallallahü aleyhi
ve sellem” Peygamberli¤ini bildirdikden sonra, Mekkeye
gitdim. Kureyfl müflriklerinden ba’z›s› yan›ma gelip, ey Tufeyl,
bizim flehrimize geldin. Bizim aram›zda Muhammed
“aleyhisselâm” ç›k›p, kavmimiz aras›na ayr›l›k sokdu. Sözlerinde
sihr te’sîri vard›r. Kardefli kardeflden, kar›y› kocadan
ay›r›yor. Bu sözleri senin kavminin duymas›ndan korkuyoruz.
Onunla sak›n konuflma, yan›na gidip sözlerini
dinleme, dediler. O kadar mübâla¤a etdiler ki, onunla aslâ
konuflmayay›m, sözlerini dinlemeyeyim diye, azm etdim.
Mescid-i harâma girince, Onun sözlerini duymamak için
kulaklar›ma pamuk t›kard›m. Bir sabâh Mescid-i harâma
girdim. Bakd›m ki, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
Kâ’beye yak›n bir yerde nemâz k›l›yordu. Ona yak›n bir
yerde durdum. Allahü teâlâ irâde etmifl olacak ki, Resûlullah›n
sözlerini duydum. Son derece güzel sözlerdi. Kendi
kendime, ben flâirim ve zekî bir kimseyim. Sözlerin iyisini
kötüsünü iyi bilirim. Onun yan›na varay›m. E¤er iyi söylerse
kabûl edeyim, dedim. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve
sellem” evine do¤ru dönüp, gitdi. Ben de, arkas›ndan gitdim.
Eve girince, ben de pefllerinden girdim. Ey Muhammed
“aleyhisselâm”! Kavmin senin sözlerini iflitmekden,
beni o kadar korkutdular ki, iflitmemek için kulaklar›ma
pamuk t›kam›fld›m. Allahü teâlâ irâde buyurmufl ki, senin
güzel sözlerini iflitdim. Onlar› bana bildir, dedim. Bana islâm›
arz etdi ve Kur’ân-› kerîm okudu. Vallahi ondan dahâ
güzel kelâm iflitmemifldim. Kelime-i flehâdet söyliyerek
müslimân oldum. Sonra, yâ Resûlallah “sallallahü aleyhi ve
sellem”! Kavmime benim sözüm geçer. ‹stiyorum ki gidip,
– 409 –