fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ESHÂB-I K‹RÂMDAN “aleyhimürr›dvân”
BA’ZILARININ BAHS‹
SA’ÎD B‹N ZEYD
“rad›yallahü anh”
Sa’îd bin Zeyd ibni Amr bin Fudayl, âflere-i mübeflfleredendir.
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” Cennet ile
müjdeledi¤i on sahâbîden biridir. [Hazret-i Ömerin “rad›yallahü
anh” k›zkardefli Fât›man›n “rad›yallahü anhâ” zevci idi.
51. y›l›nda vefât etdi.] Nakl edilir ki: Bir kad›n Eshâb-› kirâmdan
ba’z›lar›n›n bulundu¤u bir yere gelip, Sa’îd bin Zeyd
“rad›yallahü anh” benim arsam› al›p, oraya binâ yapd›. Kendisine
söyleyiniz yerimi versin. Yoksa Resûlullah›n “sallallahü
aleyhi ve sellem” mescidine gidip, onu flikâyet edece¤im,
dedi. Eshâb-› kirâm, kad›n›n bu sözünü Sa’îd bin Zeyde “rad›yallahü
anh” söylediler. Sa’îd buyurdu ki, hazret-i Resûlullahdan
“sallallahü aleyhi ve sellem” iflitdim, buyurdu ki: (Bir
kifli, hakk› olmadan bir kar›fl yer alsa, Allahü teâlâ onu yedi
kat yerden tard eder.) Ammâ hakîr bu hadîs-i flerîfi (Kitâb-›
Meflâr›k)da Sa’îd bin Zeydden flöyle de rivâyet edildi¤ini
gördüm: (Bir kimse zulm ile bir kar›fl yer alsa, k›yâmet gününde
o kimse yedi kat yerin dibine bat›ncaya kadar o yer
boynuna tak›l›r.)
Sa’îd bin Zeyd “rad›yallahü anh” kad›n›n söylediklerini
kendisine ileten sahâbiye, o kad›na söyle, hakk›m dedi¤i yeri
als›n, dedi. Sonra o kad›na flöyle beddüâ etdi: Allah›m!
E¤er o kad›n yalan söylüyor, bana iftirâ ediyorsa, onun gözünü
görmez et! Gözleri görmez hâlde ölsün! Bu sözleri o
kad›na iletdiler. Kad›n, Sa’îd bin Zeydin evini y›k›p, kendisi
için ev yapma¤a bafllad›. Aradan çok geçmeden gözleri görmez
oldu. Geceleri câriyesini uyand›r›r, onun elinden tutarak,
istedi¤i yere onunla giderdi. Bir gece hizmetcisini uyand›ramad›.
Yaln›z bafl›na d›flar› ç›kd›. Bir kuyuya düfldü. Sabâhleyin
onu kuyuda ölü buldular.
– 402 –