fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

hesiz ki sen huluk-› azîm üzeresin) buyurdu. Hakîkat ehli,
keflf ve flühûd sâhibi ârifler ona bî’at ederler. Allah adamlar›
onun da’vetine icâbet ederler ve ona yard›mc› olurlar.
Memleketin yükünü çekmekde ve Allahü teâlân›n ona yükledi¤i
sorumlulukda ona yard›mc› olurlar. Allahü teâlâ, baflkalar›ndan
gizledi¤i, keflf ve flühûd yoluyla, hakîkatlere muttali’
k›ld›¤› kullar›n›, ona vezîrler, yard›mc›lar yapar. O da
onlarla istiflâre ederek isâbetli kararlar verir. Çünki Onlar,
hakîkat› bilen âriflerdir. Mehdî de “aleyhirrahme”, lâz›m oldu¤u
kadar herfleye Allahü teâlâ taraf›ndan muttali’ k›l›n›r.
Çünki, o kendisine hak bildirilmifl olan bir halîfedir. Hayvânlar›n
konuflmalar›n› anlar. Adâleti insanlar ve cinler aras›nda
yay›l›r.
fieyh Alâüddevle Ahmed bin Muhammed Semnânî “kuddise
sirruh”, Ebdâl ve kutblardan bahs ederken flöyle buyurmakdad›r:
Muhammed bin Hasen el-Askerî “rad›yallahü anhü
ve an âbâihilkirâm” temiz ehl-i beyt imâmlar›ndand›r.
Kutbiyyet mertebesine ulafld›. Gizlendi¤i zemân ebdâl dâiresine
girdi. Derece derece ilerleyerek efrâd›n en üstünü oluncaya
kadar yükseldi. O s›rada kutb Alî bin Hüseyn el-Ba¤dâdî
idi. O vefât edince, fiunizeyh denilen yere defn edildi. Cenâze
nemâz›n› Muhammed bin Hasen Askerî k›ld›rd› “rad›yallahü
anhümâ”. Onun makâm›na oturdu, ya’nî yerine geçdi.
Ondokuz sene kutbluk makâm›nda kald›kdan, sonra vefât
etdi. Cenâze nemâz›n› Osmân bin Ya’kûb ve talebeleri
k›ld›lar. Medîneye defn edildi. Onun yerine Osmân bin
Ya’kûb el-Cüveynî el-Horasânî geçdi.
Osmân bin Ya’kûb el-Cüveynî acem diyâr›nda vefât edince,
cenâze nemâz›n› Abdürrahmân bin Avf›n “rad›yallahü
anh” torunlar›ndan Ahmed Küçük k›ld›rd› ve onun yerine
geçdi. Kabri üzerinde türbe yokdu. Onlardan baflkas› kabrini
bilmezdi. Her sene ziyâret ederlerdi.
Nakl edilen hadîs-i flerifde ve hazret-i Alînin “rad›yallahü
anh” sözünde, Mehdînin “aleyhirrahme” âh›r zemânda gelece¤i,
zulm ile dolu olan yeryüzünü adâletle dolduraca¤› bildirildi.
Mehdînin ismi Muhammed, babas›n›n ismi Abdüllah
– 398 –