fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

‹mâm-› Askerînin dizinin dibine oturdu. ‹mâm-› Askerî hazretleri
belli bir zemâna kadar flu odaya gir, buyurdu. O odaya
girerken, ben de ona bak›yordum. Sonra da bana haydi
kalk, o odaya bak, içinde kim vard›r. Çocuk odaya girdikden
sonra imâm-› Askerînin emri üzerine gidip, o odaya bakd›m.
Hiç kimse yokdu.
¥ Yine bir flahs flöyle anlatm›fld›r: Halîfe Mu’ted›d beni iki
kimseyle birlikde ça¤›rd›. ‹mâm-› Askerî Hasen bin Alînin
“rad›yallahü anh” vefât etdi¤ini söyledi. Sermenraya gidip
evini y›kmam›z› ve evinde kimi bulursak bafl›n› getirmemizi
emr etdi. Sermenraya gidip, ‹mâm-› Askerînin “rad›yallahü
anh” evine vard›k. Sanki yeni yap›lm›fl gibi çok güzel, tertemiz
bir evdi. Evde bir perde vard›. Perdeyi kald›rd›k. Karfl›m›za
bir mahzen ç›kd›. Mahzenin ilerisinde bir deniz gördük.
Güzel yüzlü bir kimse, suyun üstüne bir has›r sermifl, üzerinde
nemâz k›l›yordu. Bize hiç alâka göstermedi. Yan›mdaki
iki arkadafl›mdan biri biraz ilerlemek istedi. Fekat suya batd›.
Elinden tutup kurtard›m. Di¤er arkadafl›m›z da ilerlemek
istedi. O da suya batd›. Onu da güçlükle kurtarabildik. Ben
bu durum karfl›s›nda flafl›r›p kalm›fld›m. Ey ev sâhibi, biz nereye
geldi¤imizi bilemedik. Allahü teâlâdan afv, senden özr
dileriz, dedim. Bize hiç iltifât etmedi. Geri dönüp, halîfe
Mu’ted›d›n yan›na geldik. Hâdiseyi aynen anlatd›k. Halîfe
bu s›rr› gizleyiniz. Kimseye anlatmay›n›z. Yoksa sizin bafl›n›z›
vurdururum, dedi.
fiî’îlerin ‹mâmiyye f›rkas›, ‹mâm-› Hüccete iki çeflid gaybet
(kaybolma) isnâd ederler. Birincisi, do¤umundan sefâretin,
imâmetinin sonuna kadar olan k›sa zemânda olan gaybeti.
‹kincisi; uzun gaybeti olup, sefâretin, imâmetin sona ermesinden,
Allahü teâlân›n yeniden onu ortaya ç›karmas›n›
takdîr etdi¤i zemâna kadar olan gaybetdir. ‹mâm-› Hüccetin
“rad›yallahü anh” k›sa gaybetinde iki elçisi vard›r. Onlar insanlar›n
ihtiyâclar›n› gidermekde ve süâllerine cevâb vermekde
‹mâm-› Hüccet ile insanlar aras›nda vâs›tad›r, derler.
Elçilik, Alî bin Muhammed adl› bir flahsda son bulmufldur.
Bu flahs hicrî üçyüzyirmialt› senesinde vefât etmifldi. Rivâyet
– 394 –