fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

du. Çocuk Bismillâhirrahmânirrahîm dedi ve meâl-i flerîfi,
(Biz ise istiyorduk ki, o yere güçsüz düflürülenlere lütfda bulunal›m,
onlar› önderler yapal›m, onlara (ötekilerin) yerini
ald›ral›m) olan Kasas sûresinin 5.ci âyetini okudu. O s›rada
etrâf›m›z› yeflil renkli kufllar sard›lar. ‹mâm-› Askerî “rad›yallahü
anh” onlardan birini ça¤›rd›. Bunu tut ve Allahü teâlân›n
emrinin eriflmesine kadar sakla, buyurdu. O kuflun
çevresindeki kufllar›n ne oldu¤unu sordum. O kufl fleklinde
gördü¤ümüz Cebrâîl aleyhisselâm, di¤erlerinin de rahmet
melekleri oldu¤unu söyledi. Sonra çocu¤u annesine götür,
buyurdu. Meâl-i flerîfi, (... Böylelikle biz onu gözü ayd›n olsun,
gam çekmesin ve Allah›n va’dinin gerçek oldu¤unu bilsin
diye annesine geri verdik. Fekat yine de pek ço¤u (bunu)
bilmezler) olan Kasas sûresinin 13.cü âyet-i kerîmesini okudu.
Onu al›p götürdüm. Do¤du¤u zemân göbe¤i kesilmifl ve
sünnet olmufl idi. Sa¤ kolunda, meâl-i flerîfi, (... Hak geldi bât›l,
y›k›l›p gitdi. Zâten bât›l y›k›lma¤a mahkûmdur) olan ‹srâ
sûresi 81.ci âyet-i kerîmesi yaz›l› idi. Do¤du¤unda iki dizi
üzerine oturup, flehâdet parma¤›n› kald›rd›. Sonra aks›rd› ve
elhamdülillah, dedi.
¥ Baflka birisi flöyle anlatm›fld›r: Bir gün ‹mâm-› Askerînin
“rad›yallahü anh” huzûrunda idim. Senden sonra halefin,
yerine geçecek olan kimdir, diye sordum. Odas›na gitdi.
Kuca¤›nda ay›n ondördü gibi parlayan üç yafllar›nda bir çocuk
ile geldi. E¤er sen Allahü teâlâ indinde mükerrem bir
kimse olmasayd›n, bu o¤lumu sana göstermezdim. Bunun ismi
Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” ismi gibi, künyesi
de Onun künyesi gibidir. Zulm dolu olan yeryüzü bunun
zemân›nda adâletle dolacakd›r, buyurdu.
¥ Bir di¤er flahs flöyle anlatm›fld›r: Bir gün Ebû Muhammed
‹mâm-› Askerînin “rad›yallahü anh” huzûrunda idim.
Sa¤ taraf›nda bir oda gördüm. Kap›s›nda perde çekilmifldi.
Sizden sonra sizin vazîfenizi yapacak olan vasîniz kim olacakd›r,
dedim. Bana flu odan›n kap›s›ndaki perdeyi kald›r,
buyurdu. Perdeyi kald›rd›m. ‹çerden nûr yüzlü bir çocuk ç›kd›.
Sa¤ yana¤›nda bir ben vard› ve saçlar› uzunca idi. Gelip
– 393 –