fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

nî ‹srâîlin kardefllerinin o¤ullar›, amcalar›n›n o¤ullar› demekdir.
Mûsâ aleyhisselâmdan sonra ‹smâ’îl aleyhisselâm›n
soyundan sâdece Muhammed aleyhisselâm peygamber
olarak gelmifldir. ‹kinci yönden ise âyet-i kerîmede geçen
“Senin gibi” ifâdesinden maksad, peygamberlik bak›m›ndand›r.
Bütün vasflarda de¤ildir. Nitekim Tevrâtda bu
âyetden önce ve sonraki âyetleri bu ma’nây› kuvvetlendirerek,
Benî ‹srâîlin kardefllerinin o¤ullar›ndan ya’nî ‹smâ’îl
aleyhisselâm neslinden gelen peygamberin ülül’azm, din
ve kitâb sâhibi oldu¤u bildirilmekdedir. Mûsâ aleyhisselâmdan
sonra, bu vasfda sâdece Muhammed aleyhisselâm
gelmifldir. Bu peygamber yehûdî âlimlerinin zan etdi¤i gibi,
Yûflâ bin Nûn olamaz. Çünki o, Benî ‹srâîldendir ve din
sâhibi de¤ildir. Yine Nasrânî patriklerinin zan etdikleri gibi
Mûsâ aleyhisselâmdan sonra gelen din sâhibi peygamber
Îsâ aleyhisselâm da de¤ildir. O da ‹srâîl o¤ullar›ndand›r
ve din sâhibi de¤ildir. Nitekim ‹ncîlde Îsâ aleyhisselâm›n
flöyle dedi¤i yaz›l›d›r. “Ben Mûsân›n “aleyhisselâm”
dînini de¤ifldirmek için gelmedim, temâmlamak için geldim.”
¥ Tevrâtda flöyle bildirilmifldir: Ya’kûb aleyhisselâm kavminin
toplanmas›n› emr etdi ve onlara âhir zemânda gelecek
bir Peygamberden flöyle haber verdi. “Hâkimin hükmü
ve râsimin resmi ancak bütün kabîlelerin ve cemâ’atlerin etrâf›nda
toplanaca¤› kimsenin gelmesiyle yürürlükden kalkar.”
Ya’kûb aleyhisselâm kavmine söyledi¤i hâkim sözüyle,
din ve hükm sâhibi Mûsâ aleyhisselâm›, Râsim sözüyle
de Onun dînini temâmlayan Îsâ aleyhisselâm› kasdetmifldir.
Hazret-i Mûsâ ve hazret-i Îsâdan “aleyhimesselâm” sonra
etrâf›nda bütün insanlar›n topland›¤› din sâhibi peygamber
fleksiz flübhesiz bizim peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmd›r.
O sâdece bir kavme de¤il, bütün insanlara gönderildi.
Ondan baflka bütün insanlara gönderilen bir Peygamber
yokdur.
¥ Tevrâtda hazret-i ‹brâhîme “aleyhisselâm” flöyle hitâb
olunmakdad›r: “Ben senin düân› ‹smâ’îl aleyhisselâm için
– 39 –