fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

‹MÂM-I ASKERÎ HASEN B‹N ALÎ
“rad›yallahü anhüm”
‹mâm-› Hâdî Alî bin Muhammedin “rad›yallahü anhüm”
o¤ludur. Oniki imâm›n onbirincisidir.‹smi Hasendir. Künyesi
Ebû Muhammed, lakablar›; Zekî, Hâlis ve Sirâcd›r. Askerî
lakab›yla meflhûrdur. Annesi câriye olup, ismi Sevsen idi.
Baflka ismi oldu¤u da söylenmifldir ve ‹mâm-› Hâdî ona Hadîs
ismini koymufldur.
‹mâm-› Askerî “rad›yallahü anh” hicretin ikiyüzotuzbirinde
Medînede do¤du. Do¤umunun hicrî ikiyüzotuziki oldu¤u
da söylenmifldir. Hicretin ikiyüzaltm›fl senesinde Sermenrayda
vefât etdi. Kabri babas›n›n kabrinin yan›ndad›r.
Kerâmetleri ve hârikâlar› say›s›zd›r.
Muhammed bin Alî bin ‹brâhîm bin Ca’fer flöyle anlatm›fld›r:
Geçim s›k›nt›s› çekiyorduk. Babam bana bir gün, o¤lum,
‹mâm-› Askerî Hasen bin Alînin “rad›yallahü anh” huzûruna
gidelim. Zîrâ onun çok cömerd oldu¤unu söylüyorlar.
Onu hiç gördün mü, dedi. Hây›r hiç görmedim, dedim.
Sonra, ‹mâm-› Askerî hazretlerinin huzûruna gitmek için yola
ç›kd›k. Yolda giderken babam ‹mâm-› Askerî hazretleri
bize beflyüz akçe verse, ikiyüz akçe ile bir elbise, ikiyüz akçe
ile un ve yüz akçe ile de di¤er ihtiyâclar›m›z› al›r›z, dedi. Ben
de bana üçyüz akçe verse, yüzü ile elbise, yüzü ile yiyecek ve
yüz akçe ile de bir merkeb al›p, Kuhistan taraf›na gitsem, dedim.
‹mâm-› Askerînin “rad›yallahü anh” kap›s›n›n önüne
vard›k. Dahâ kimseyle birfley konuflmadan, içerden bir hizmetci
ç›kd›. Alî bin ‹brâhîm ve o¤lu Muhammed içeri girsin
diye, bizi ismlerimizi söyliyerek ça¤›rd›. ‹çeri girip, ‹mâm-›
Askerî hazretlerine selâm verdik. Babama flimdiye kadar niçin
gelmedin, buyurdu. Babam bu hâlle huzûrunuza gelme-
¤e utand›m, dedi. Sonra huzûrundan ayr›l›p d›flar› ç›kd›¤›m›zda,
arkam›zdan bir hizmetci geldi. Babama bir kese verdi
ve bunun içinde beflyüz akçe vard›r, dedi. Sonra bir kese
de bana verdi. Bunda da üçyüz akçe vard›r. Yüz akçe elbise
için, yüz akçe yiyecek için, yüz akçe de merkeb paras›d›r. Fekat
Kuhistana gitme, falan yere git, dedi. Söyledi¤i yere git-
– 389 –