fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

¥ Hindistândan gözboyay›c› bir sihrbâz gelmifl. Garîb gösteriler
yap›yordu. Mütevekkil onu ça¤›r›p, e¤er bir oyun göstererek
‹mâm-› Hâdî Alî bin Muhammedi mahcûb edebilirsen,
sana bin dinâr verece¤im, dedi. Sihrbâz, olur, yapar›m.
Fekat bir yemek ve yan›na birkaç yufka getirin ve beni onun
yan›na oturtun, dedi. Söyledi¤i gibi yapd›lar. ‹mâm-› Hâdî
“rad›yallahü anh” bir parça ekmek almak istedi. Sihrbâz birfleyler
yapd›. Ekmek önünden ucdu. Bu ifli üç def’a yapd›.
Orada bulunanlar gülüfldüler. Odadaki bir divân yasd›¤› üzerinde
aslan resmi vard›. ‹mâm-› Hâdî hazretleri o aslan resmine
iflâret ederek bunu tut, dedi. O resm cânl› bir aslan oldu.
S›çray›p sihrbâz› yutdu. Sonra tekrâr yasd›¤a gidip, resm hâlini
ald›. Mütevekkil sihrbâz› geri ç›karmas› için ‹mâm-› Hâdîden
“rad›yallahü anh” çok istediyse de kabûl etmedi. Vallahi
Allah›n düflmânlar›n› dostlar›na musallat edeni, aslâ göremezsiniz,
buyurdu. Sonra oradan ayr›ld›. Bu hâdiseden sonra o
sihrbâz› kimse göremedi.
¥ Bir gün ‹mâm-› Hâdî “rad›yallahü anh” halîfenin evlâd›ndan
birinin dü¤ün yeme¤inde bulundu. Herkes edeble
oturuyordu. Yaln›z bir genç çok konuflarak ve gülerek edebsizlik
ediyordu. ‹mâm-› Hâdî hazretleri ona ey genç, a¤›z dolusu
gülüyorsun ve Allahü teâlân›n zikrinden gâfil oluyorsun!
Hâlbuki sen üç gün sonra kabrde olacaks›n, buyurdu.
Genç, bu sözleri duyunca, edebsizlikden vazgeçdi. Sonra yemek
yiyip da¤›ld›lar. Ertesi gün o genç hastaland› ve üç gün
sonra vefât etdi.
¥ Yine bir gün dü¤ün yeme¤inde idiler. Samîra ehlinden
bir kimse bofl sözler söylüyor, imâm-› Hâdî hazretlerine gereken
hürmeti göstermiyordu. ‹mâm-› Hâdî “rad›yallahü
anh” bu kimsenin evinden ac› bir haber gelecek, bu yemeklerden
yiyemeyecek, buyurdu. Yemekler hâz›rlan›nca, o
kimse ellerini y›kay›p, yeme¤i yiyece¤i s›rada, hizmetcisi a¤layarak
içeri girdi. O kimseye, annen damdan düfldü, ölmek
üzeredir. Hemen yetifl, ölmeden önce onu gör dedi. O flahs
yemek yiyemeden kalk›p gitdi.
– 388 –