fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

meyve vermifldi. Çok tatl› ve çekirdeksizdi. Orada bulunan
halk, teberrüken o meyvelerden yidiler.
¥ Selefden bir zât flöyle anlatm›fld›r: Irakda idim. fiâmda
bir kifliyi peygamberlik da’vâs›nda bulunuyor diye, zincirlere
ba¤layarak habs etdiklerini duydum. Habshâneye gidip,
kap›c›lara bir fleyler vererek o flahs›n yan›na girdim. Akl› ve
fehmi yerinde idi. Bafl›na gelenleri anlat dedim. fiöyle anlatd›:
fiâmda hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” mubârek
bafl›n›n medfûn bulundu¤u söylenen mescidde ibâdet ediyordum.
Karfl›ma âniden bir zât ç›kd›. Bana kalk dedi, kalkd›m.
Biraz yürüdük. Kendimi Kûfe mescidinde buldum. O
zât buras› neresidir, diye sordu. Kûfe mescididir dedim. Nemâza
durdu. Ben de nemâza durdum. Nemâz bitince d›flar›
ç›kd›. Ben de onunla berâber ç›kd›m. Bir müddet yürüdük.
Kendimi Resûlullah›n “sallallahü aleyhi ve sellem” mescidinde
buldum. Ravda-i Resûle “sallallahü aleyhi ve sellem”
selâm verdim. O zât orada da nemâz k›lma¤a bafllad›. Ben
de nemâza durdum. Nemâz bitince d›flar› ç›kd›. Ben de
onunla ç›kd›m. Bir müddet yürüdük. Mekkeye varm›fld›k.
Kâ’beyi tavâf edip, d›flar› ç›kd›k. O zât gözden kayboldu.
Ben kendimi fiâmda ibâdet etdi¤im mescidde buldum. Bu
hâle hayret etdim. O zât›n kim oldu¤unu anlayamad›m. Ertesi
sene ayn› vaktde o zât beni yine yan›na al›p, ayn› yerleri
dolafld›rd›. Ayr›laca¤› zemân, bu gördüklerimi yaratan
Allahü teâlâ hakk› için, siz kimsiniz diye sordum. ‹mâm-›
Muhammed Takî bin Alîyim buyurdu. Sabâhleyin bu hâdiseyi
tan›d›klar›ma anlatd›m. fiâm vâlîsi bunlar› duymufl. Beni
peygamberlik da’vâs›nda bulunuyor diye, yakalay›p bu
habse atd›lar, dedi.
fiâm vâlîsine bir mektûb yazarak bu durumu anlatd›m.
Vâlî mektûbun arkas›na: O flahs› bir gecede, fiâmdan Kûfeye
götüren kimse, onu bizim habshânemizden kurtars›n diye
yazm›fld›. Bu söz bana çok a¤›r geldi ve çok üzüldüm. Durumu
o flahsa bildirmek üzere habshâneye gitdim. Bir de bakd›m
ki, vâlînin adamlar› telâfll› ve s›k›nt› içindeler. Ne oldu
diye sordum. Peygamberlik da’vâs›nda bulunuyor diye habs
– 383 –