fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

perdeyi kald›rmakda a¤›r davrand›lar. O s›rada Allahü teâlâ
bir rüzgâr gönderdi. Rüzgâr perdeyi onlardan önce kald›rd›.
‹mâm-› Alî R›zâ içeri girdi. Rüzgâr kesildi. D›flar› ç›kaca¤›
zemân tekrâr rüzgâr esdi ve perdeyi kald›rd›. Kap›c›lar bu
hâli görünce, (Allahü teâlân›n azîz etdi¤i kimseyi, kimse zelîl
edemez) dediler ve ondan sonra her zemânki âdetlerine
devâm etdiler.
¥ Zemân›n›n en meflhûr flâirlerinden ve fasîhlerinden
olan Da’bel bin Alî el-Huzâî flöyle anlatm›fld›r: Medâris-ül
âyât kasîdesini yazd›m. O s›rada ‹mâm-› Alî R›zâ “”rad›yallahü
anh” Horasânda Me’mûnun velîahd› idi. Kasîdeyi huzûrunda
okudum. Çok be¤endi ve bu kasîdeyi benden iznsiz
hiç kimsenin yan›nda okuma, buyurdu. Kasîde yazd›¤›m› halîfe
Me’mûn duymufl, beni ça¤›rd›. Hâlimi hât›r›m› sordukdan
sonra, Medâris-ül âyât kasîdesini oku, dedi. Özr beyân
ederek, okuyamayaca¤›m› söyledim. Niçin okumuyorsun, diye
sebebini sordu. ‹mâm-› Alî R›zân›n “rad›yallahü anh” bu
kasîdeyi kendisinden iznsiz kimsenin yan›nda okumamam›
tenbîh etdi¤ini söyledim. Bunun üzerine ‹mâm-› Alî R›zây›
“rad›yallahü anh” ça¤›rd›lar. Me’mûn ona, yâ Ebel Hasen!
Da’belden Medâris-ül âyât kasîdesini okumas›n› istedim,
okumad› deyince, ‹mâm-› Alî R›zâ bana, kasîdeyi okumam›
söyledi. Kasîdeyi okudum. Halîfe Me’mûn çok be¤endi ve
bana ellibin akçe mükâfat verdi. Bu mikdâra yak›n akçe de
‹mâm-› Alî R›zâ “rad›yallahü anh” hediyye etdi. ‹mâm-› Alî
R›zâ hazretlerine efendim, kendi elbiselerinizden ba¤›fllaman›z›
arzû ediyorum. O elbise benim kefenim olsun, dedim.
Bana giydi¤i gömleklerden bir gömlek ve çok güzel bir havlu
verdi. Bunlar› sakla, bunlarla belâlardan korunursun, buyurdu.
Iraka gidiyordum. Eflkiyâ yolumuzu kesip, kâfilemizi soydular.
Üzerimde sâdece eski bir gömle¤im kalm›fld›. Bilhâssa
‹mâm-› Alî R›zân›n “rad›yallahü anh” hediyye etdi¤i gömle-
¤i ve havluyu almalar›na çok üzülmüfldüm. Hiçbir fleye bu kadar
üzülmemifldim. ‹mâm-› Alî R›zân›n “rad›yallahü anh”
bunlar› sakla, bunlarla korunursun buyurdu¤unu düflünüyor-
– 371 –