fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

‹MÂM-I MÛSÂ KÂZIM B‹N CA’FER
“rad›yallahü anhümâ”
‹mâm-› Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” hazretlerinin o¤ludur.
Oniki imâm›n yedincisidir. Künyesi Ebül-Hasen ve
Ebû ‹brâhîmdir. Oniki imâm›n baflka künyeleri de söylenmifldir.
Lakab› Kâz›md›r. Çok hilm sâhibi, son derece yumuflak
huylu olmas› ve kendisine kötülük yapanlara k›zmay›p
afv etmesi, gadab›na hâkim olmas› sebebiyle bu lakab verilmifldir.
Annesi Humeyde-i Berberiyye olup, câriye idi. Mekke
ile Medîne aras›nda olan Ebvâ mevk›’inde, hicretin yüzyirmisekizinci
senesinde, Safer ay›n›n yirmiüçünde, pazar
günü do¤du. Onlar› Medîneden Ba¤dâda ilk götüren halîfe
Mehdî bin Mensûrdur. Ba¤dâda götürünce, habs etdi.
‹mâm-› Mûsâ Kâz›m “rad›yallahü anh” habsde iken Mehdî
bin Mensûr bir gece rü’yâs›nda, hazret-i Alîyi “rad›yallahü
anh” gördü. Hazret-i Alî ona, meâl-i flerîfi (Demek sizler ifl
bafl›na gelecek olursan›z, yeryüzünde bozgunculuk yapacak,
akrabâl›k ba¤lar›n› da koparacaks›n›z öyle mi?) olan, Muhammed
sûresinin 22.ci âyet-i kerîmesini okudu. Halîfe
Mehdînin vezîri Rebi’ flöyle anlatm›fld›r: Mehdî beni ça¤›rd›.
Yan›na girince bakd›m, bu âyet-i kerîmeyi hofl bir sesle okuyordu.
Bana hemen git, Mûsâ bin Ca’feri “rad›yallahü anh”
buraya getir, dedi. Getirince, onunla kucaklafld› ve yan›na
oturtdu. Sonra rü’yâs›n› anlatd› ve bana ve o¤ullar›m üzerine
yürümeyece¤inizden beni emîn edebilir misiniz, dedi.
Mûsâ Kâz›m “rad›yallahü anh” vallahi ben böyle bir ifl yapmam
ve böyle yapmay› flân›ma yak›fld›rmam, dedi. Mehdî
do¤ru söylüyorsun, dedi. Sonra bana dönüp, bunlara bin alt›n
ver ve yol hâz›rl›klar›n› yap, Medîneye gitsinler, dedi. Hemen
hâz›rl›¤› yap›p, bir mâni’ ç›kmas›ndan korkarak, onlar›
geceleyin u¤urlad›m.
¥ ‹mâm-› Mûsâ Kâz›m “rad›yallahü anh” halîfe Hârûn
Reflîd zemân›na kadar Medînede ikâmet etdi. Hârûn Reflîd
halîfe olunca, onlar› Ba¤dâda getirtip habs etdi. Hicretin
yüzseksen senesinde Receb ay›n›n yirmibeflinci Cum’a günü
Ba¤dâdda habsde iken vefât etdi. Mubârek kabri Ba¤dâdda-
– 363 –