fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

anlayamad›m. Sonra yüzünü hurma a¤ac›na çevirerek, Allahü
teâlân›n, kullar›n›n r›zk›ndan sana emânet b›rakd›¤›ndan bize
yidir, buyurdu. A¤aç Ca’fer-i Sâd›k hazretlerine do¤ru e¤ildi.
Üzerinde tâze hurma salk›mlar› as›l› idi. Bana, gel besmele ile
bu hurmalardan yi, buyurdu. O hurmalardan yidim. Ömrümde
o kadar tatl› ve güzel hurma yimemifldim. Orada bir köylü
kimse vard›. Bu hâli görünce ömrümde böyle bir sihr hiç görmedim,
dedi. Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” o köylüye, biz
Peygamberin “sallallahü aleyhi ve sellem” vârisleriyiz. Bizim
aram›zda sihrbâz ve kâhin olmaz. Biz düâ ederiz, Allahü teâlâ
düâm›z› kabûl eder. ‹stersen düâ edeyim, Allahü teâlâ seni
köpek flekline soksun, buyurdu. Köylü kimse câhillik edip, et
dedi. Düâ etdi ve köylü o ânda köpek flekline girdi ve evine
do¤ru gitdi. Ca’fer-i Sâd›k hazretleri bana, onun arkas›ndan
git, buyurdu. Arkas›ndan ta’kîb etdim, gidip evine girdi. Çocuklar›n›n
yan›nda kuyru¤unu sallad›. Çocuklar› onu sopa ile
kovalad›lar. Ben Ca’fer-i Sâd›k hazretlerinin huzûruna gidip,
durumu anlatd›m. Sonra o köpek de geldi, toprakda yuvarlan›yor
ve gözlerinden yafl döküyordu. Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü
anh” ona ac›y›p, düâ etdi. Tekrâr eski hâline döndü. Ona,
söylediklerime inand›n m›, buyurdu. Köylü kimse bin kerre,
bin kerre, dedi.
¥ Bir zât flöyle anlatm›fld›r: Bir cemâ’at ile Ca’fer-i Sâd›k
hazretlerinin sohbetindeydik. Ben flöyle sordum. Allahü teâlâ
‹brâhîm aleyhisselâma [Bekara sûresi 260.c› âyetinde
meâlen], (... Dört kufl al, onlar› kendine al›fld›r, sonra onlar›
parçalay›p her da¤›n üzerine bir parça koy, sonra onlar› ça-
¤›r, koflarak sana gelirler...) buyurdu. Bu kufllar ayn› cinsden
mi idi yoksa, de¤iflik cinsden mi idiler? Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü
anh” bu süâlim üzerine, istermisiniz o kufllar› aynen
size göstereyim, buyurdu. ‹steriz, dedik. Ey tavus diye ça¤›rd›,
bir tavus kuflu geldi. Ey karga dedi, bir karga geldi. Ey
güvercin dedi, bir güvercin geldi. Sonra ey do¤an dedi, bir
do¤an kuflu geldi. Bu dört kuflun bafllar›n›n kesilmesini emr
etdi. Parça parça edip etlerini birbirine kar›fld›rd›lar. Bafllar›n›
b›rakd›lar. Tavus kuflunun bafl›n› kald›r›p, ey tavus buyurdu.
Bir de bakd›k ki tavus kuflunun eti ve kemi¤i di¤er
– 361 –