fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

Sonra cellâd› ça¤›rd›. Cellâda Ca’fer-i Sâd›k› buraya ça¤›raca¤›m.
Gelince elimi bafl›ma koydu¤um zemân, onu öldür diye
emr etdi. Sonra, Ca’fer-i Sâd›k› “rad›yallahü anh” ça¤›rd›lar.
Mensûrun yan›na giderken, ben de onunla birlikde gitdim.
Dudaklar›n› oynat›yordu. Ne okudu¤unu anlayamad›m.
Mensûrun serây›na bakd›m, dalgal› denizdeki gemi gibi sallan›yordu.
Mensûru gördüm, yal›n ayak, bafl› kabak, bütün azâlar›
titreyerek, Ca’fer-i Sâd›k hazretlerini karfl›lad›. Kolundan
tutup, onu taht›n›n üzerine oturtdu. Sonra, Resûlullah›n torunu,
niçin geldiniz, diye sordu. Ca’fer-i Sâd›k hazretleri, beni
ça¤›rm›fls›n›z geldim, buyurdu. Mensûr, ne istiyorsunuz,
emr edin, dedi. Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” ben istemeyince
beni ça¤›rmay›n. Kendi arzûmla gelirim, buyurdu ve
ayr›l›p gitdi. Sonra Mensûr yat›p gece yar›s›na kadar uyudu.
Nemâzlar›n› kaç›rd›. Uyan›nca kazâ etdi. Beni yan›na ça¤›r›p
flöyle dedi: Ca’fer-i Sâd›k yan›ma gelince, bir ejderhâ gördüm.
A¤z›n› açm›fl, bir duda¤› yerde, bir duda¤› köflkümün
tavan›nda idi. Bana aç›k bir dil ile, e¤er Ca’fer-i Sâd›ka “rad›yallahü
anh” dokunursan, seni ve serây›n› yutar›m, dedi.
Ben bu bir sihrdir deyince, yok öyle söyleme, bu ism-i a’zam
düâs›n›n husûsiyyetlerindendir. O düâ Resûlullahdan “sallallahü
aleyhi ve sellem” gelmifldir. Bu düâ ile ne dilerse olurdu,
dedi.
¥ ‹bni Cevzi “rahmetullahi aleyh” (Safve-tüs safve) adl›
kitâb›nda, kendi isnâd›yla Leys bin Sa’ddan flöyle rivâyet etmifldir:
Bir hac mevsiminde Mekkede idim. ‹kindi nemâz›n›
k›ld›kdan sonra, Ebû Kubeys da¤›na ç›kd›m. Orada bir kifli
düâ ediyordu. Nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbî, yâ Rabbî,
dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbâhü, yâ Rabbâhü,
dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rabbî, yâ Rabbî,
dedi. Yine nefesi kesilinceye kadar, yâ Allah, yâ Allah, dedi.
Sonra yâ Hay, yâ Hay deme¤e bafllad› ve nefesi kesilinciye
kadar devâm etdi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Rahîm,
yâ Rahîm dedi. Sonra nefesi kesilinceye kadar, yâ Erhamerrâhimîn
dedi. Yedi kerre böyle yapd›. Sonra, Allah›m ben
üzüm arzû ediyorum ve flu iki elbisem de eskidi dedi. Düâs›
biter bitmez bir de bakd›m ki, bir sepet üzüm ve iki elbise ya-
– 358 –