fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

sâlsiz sözler, keflf ve yakîn ehli seçilmifl kimseler aras›nda
meflhûrdur. Büyük âlimlerin ve seçilmifl kimselerin kitâblar›nda
yaz›l›d›r. Say›lamayacak ve anlat›lamayacak kadar
çokdur. Bu kitâbda onun üstün hâlleri, hârikalar›, keflf ve kerâmetleri
k›saca bildirildi.
¥ Halîfe Mensûr, Rebi’e dedi ki, ‹mâm-› Ca’fer-i Sâd›k yan›ma
gelsin. Ça¤›rd›lar. Yan›na gelince, halîfe Mensûr: E¤er
seni öldürmezsem, Allah beni öldürsün! Bir tak›m hîlelerle
fitne ç›kar›p, müslimânlar›n kan›n›n dökülmesini istiyorsun,
dedi. Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” yemîn ederek, ben
böyle birfley yapmad›m ve yapmak da istemem. E¤er böyle
bir fley iflitdiyseniz, o bir yalanc›n›n sözüdür. Allahü teâlâ korusun,
söyledi¤iniz fleyi ben yapamam. Yûsüf aleyhisselâma
zulm etdiler, afv etdi. Eyyûb aleyhisselâm bir derde mübtelâ
oldu, sabr etdi. Süleymân aleyhisselâma çok fleyler ihsân
olundu, flükr etdi. Bunlar Peygamberdir, senin nesebin de onlara
ulafl›r, dedi. Mensûr bunlar› dinleyince, do¤ru söylüyorsun.
Yukar› ç›kal›m diyerek odas›na da’vet etdi. Sonra bu
söylediklerimi bana falan kimse söyledi, dedi. O kimseyi ça-
¤›rd›lar. Gelince, sen bu sözleri, Ca’fer-i Sâd›k›n kendisinden
mi iflitdin, diye sordu. O flahs, evet kendisinden iflitdim, deyince,
yemîn eder misin, dedi. Evet dedi ve flöyle yemîn etdi:
“Billahillezî lâ ilâhe illâ hû âlimülgaybi veflflehâdeti: “Kendisinden
baflka ilâh olmayan, gizli ve aç›k herfleyi bilen Allaha
yemîn ederim”, dedi. Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” o flahsa
flöyle yemîn et dedi: “Beraytü min havlillahi ve kuvvetihî
veltece’tü ilâ havlî ve kuvvetî lakad fe’ale kezâ ve kezâ Ca’fer
ve kezâ ve kezâ kâle Ca’fer: (Allah›n kuvvet ve kudretinden
ç›k›p, kendi kuvvet ve kudretime s›¤›nm›fl olay›m ki, Ca’fer
flöyle flöyle dedi ve flöyle flöyle yapd›)”. O flahs önce böyle yemîn
etmek istemedi. Fekat sonra etdi ve o ânda düflüp öldü.
Halîfe Mensûr, bunun ölüsünü aya¤›ndan tutup, d›flar› at›n›z,
dedi.
¥ Rebi’ flöyle anlat›r: Ca’fer-i Sâd›k “rad›yallahü anh” halîfe
Mensûrun yan›na geldi¤inde, dudaklar›n› k›p›rdat›yor,
bir fleyler okuyordu. Mensûrun k›zg›nl›¤› yavafl yavafl geçdi.
– 356 –