fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

düm. Sonra tekrâr mubârek elini yüzüme sürdü, gözlerim
yine görmez oldu. Bana dünyâda gözlerinin görmesini ve
âh›retde hesâba çekilme¤i mi istersin. Yoksa gözlerinin
görmeyip, hesâbs›z Cennete gitme¤i mi istersin, buyurdu.
Dünyâda görmeyip, âh›retde hesâbs›z Cennete gitme¤i tercîh
etdim.
¥ Bir flahs flöyle anlatm›fld›r: Elli kifli kadar bir cemâ’at
ile ‹mâm-› Muhammed Bâk›r›n “rad›yallahü anh” sohbetinde
idik. O s›rada Kûfeden hurma satan bir kimse geldi.
‹mâm-› Muhammed Bâk›ra dönerek, Kûfede falan kimse
sizin yan›n›zda bir melek oldu¤unu ve o mele¤in sana
mü’mini, kâfiri, dostunu ve düflmân›n› haber verdi¤ini söylüyor,
dedi. ‹mâm-› Muhammed Bâk›r “rad›yallahü anh” o
kimseye, sen ne ifl yapars›n diye sordu. Bu¤day satar›m, dedi.
Yalan söylüyorsun, buyurdu. Ara s›ra arpa da satar›m
deyince, yine yalan söyledin. Senin iflin hurma satmakd›r,
buyurdu. O flahs, bunu sana kim haber verdi, diye sordu.
Dostumu düflmân›m› haber veren melek bildirdi, buyurdu.
Sonra o flahsa, sen falan hastal›kdan öleceksin, buyurdu.
Bir ara Kûfeye gitmifldim. O flahs› sordum. Üç gün önce
‹mâm-› Muhammed Bâk›r›n söyledi¤i hastal›kdan öldü, dediler.
¥ Bir zât ‹mâm-› Muhammed Bâk›r›n “rad›yallahü anh”
kerâmetlerinden birini flöyle anlatm›fld›r: Bir gün ‹mâm-›
Muhammed Bâk›r ile atl› olarak Medîneye gidiyorduk. Biraz
yol gitmifldik ki, karfl›m›za iki flahs ç›kd›. O flahslar› göstererek,
bunlar h›rs›zd›r yakalay›n, buyurdu. Hizmetcileri o
iki kimseyi yakalay›p, ba¤lad›lar. Bir baflka kifliye, flu da¤a
ç›k, orada bir ma¤arada ne bulursan getir, dedi. O kimse gidip,
iki bavul bulup, getirdi. ‹çleri elbise dolu idi. Bir bavul
da baflka bir yerde buldular. ‹mâm-› Muhammed Bâk›r
“rad›yallahü anh” iki bavulun sâhibi bekliyor, hâz›rd›r.
Üçüncüsünün sâhibi de sonra gelir, dedi. Medîneye vard›k.
‹ki bavulun sâhibi, flübhelendi¤i birkaç kifliyi suçlam›fl, hâkim
de onlar› azârl›yordu. ‹mâm-› Muhammed Bâk›r, bunlar›
suçlay›p, azârlamay›n, h›rs›zlar buradad›r, diyerek yol-
– 351 –