fiEVÂH‹D-ÜN NÜBÜVVE

ekliyoruz, dediler. fiimirin han›m› uyan›p, rü’yâs›n› oradaki
kad›nlara anlatd›. Sabâhleyin kocas› fiimir gelip, hazret-i
Hüseynin mubârek bafl›n› istedi. Han›m› vermedi. Art›k
seninle yaflayamam, beni bofla dedi. fiimir onu boflad›.
Fekat mubârek bafl› yine vermedi. Ölürüm de yine vermem,
dedi. fiimir kad›n› öldürdü ve hazret-i Hüseynin mubârek
bafl›n› ald›. Hazret-i Hüseyn, hicretin altm›flbirinci
senesinde Muharrem ay›n›n onunda ve Cum’a gününde flehîd
edildi.
Ehl-i Beyt imâmlar›ndan bir k›sm› anlat›ld›. Di¤erleri her
ne kadar Resûlullah› “sallallahü aleyhi ve sellem” görmediler
ise de, o alt›n silsilenin kerâmetlerini ve üstün hâllerini,
dedelerinden sonra anlatmak lâz›md›r. Âlimler, ârifler ve
ehl-i yakîn, izzetleri ve flerefleri sebebiyle onlara alt›n silsile
ad›n› vermifllerdir. Oniki imâm›n menk›beleri anlat›ld›kdan
sonra, Eshâb-› kirâm›n ba’z›lar›n›n menk›beleri bildirilecekdir.
‹MÂM-I ZEYNEL’ÂB‹DÎN ALÎ B‹N HÜSEYN
“rad›yallahü anh”
¥ Hazret-i Hüseynin “rad›yallahü anh” o¤ludur. Oniki
imâm›n dördüncüsüdür. ‹smi Alî, künyesi Ebû Muhammed
ve Ebül Hasendir. Lakablar› Seccâd ve Zeynel’âbidîndir.
Hicretin otuzüçüncü senesinde Medînede do¤du.
Annesi fiehr-i Bânû o devrin acem pâdiflâh›n›n k›z›d›r ve
Nûfl-i Revân-› âdilin evlâd›ndand›r. [Son Sâsânî hükümdâr›
Yezdecerdin k›z›d›r. (Se’âdet-i Ebediyye) kitâb›n›n
1126.c› sahîfesine bak›n›z!] ‹mâm-› Zeynel’âbidînin vefât›,
hicretin doksandördüncü senesinde Muharrem ay›n›n onsekizindedir.
Hicrî doksanbefl senesinde vefât etdi¤i de
söylenmifldir.
Kendisine Zeynel’âbidîn denilmesinin sebebi fludur: Bir
gece teheccüd nemâz› k›l›yordu. fieytân ejderhâ flekline girip,
kendisini meflgûl etmek istedi. Hiç ald›r›fl etmeyince,
ayak parma¤›n› ›s›rd›. Parma¤› çok ac›d›¤› hâlde, nemâz›n›
bozmad›. Allahü teâlâ ejderhân›n fleytân oldu¤unu keflf ile
– 339 –